یک خانم معلمی داشتیم که می گفت:

یک خانم معلمی داشتیم که می‌گفت:
«آدمی اگر به کسی محبت نکند، راکد می‌ماند»
جمله‌اش را دقیقا، همینطور تکرار می‌کرد.
«محبت نکند، ر.اک.د می‌ماند...»
بزرگ‌تر که شدیم از ترس راکد ماندن غرق شدیم توی محبت کردن به این و آن!
حالا اگر یک روزی، یک جایی خانم معلم آن روزهایمان را ببینم، محکم بغلش میکنم و میگویم:
خانم معلم جان! دمتان گرم که محبت کردن را یادمان دادید...
آدمی اگر محبت نکند، راکد میماند اما کاش حد و حدودش را هم برایمان میگفتید.
میگفتید که اگر محبت از اندازه بگذرد، میشود آفت... میشود بلای جان!
میگفتید هر چیزی، اندازه اش خوب است...
اصلا مگر کلی حدیث و آیه نداریم که آآآی ایها الناس توی هر چیزی جانب اعتدال را نگه دارید، حتی توی محبت کردن...
خانم معلم جان! یک چیزهایی اگر از حد بگذرد اسمش محبت نیست... اسمش لطف نیست... میشود حق مسلم... می‌شود وظیفه که آدم‌ مقابلت یادش میرود، باید بگذارد به حساب لطفی که بی منت وارد دنیای کوچکش میشود!
خانم معلم از ما که گذشت اما به بچه‌های امروزتان خیلی چیزها یاد بدهید...
#فاطمه_بهروزفخر