خواستم بگویم..

خواستم بگویم
بودنش ...نبودنش...سکوتش...فریادش را دوست دارم
غرورش ...مهربانیش...دلتنگی اش..بی‌رحمی اش را دوست دارم.
خنده ها یش ... گریه هایش را دوست دارم
اخمها و لبخندهایش را دوست دارم..
گله کردنهایش ...بی محلی هایش...بیقراری هایش را دوست دادم
خواستم بگویم اما نتوانستم...قرن‌ها از قبل از من هزاران بار گفته بود و من نشنیده بودم.