p:1

سرنوشت چیزی بود که قبل اشنا شدن با اون ینفر بهش اعتقادی نداشتم بعد اون زندگیه سرد و بیروحم یدفعه عوض شد اون بهم زندگی کردنو یاد داد اون ینفر هم عشقم بود هم دشمنم و هم کسی که میخواست جونمو بگیره کسی که نمیدونم اگه هویتمو میفهمید چیکار میخواست باهام بکنه
هانا: چقد طولش دادین سریع تر باشین
الانه که پلیسا بیان(داد)
نیم ساعت میشد که مشغول جابه جا کرذن محموله جدید بودن که قبل رسیدن پلیسا بتونیم در بریم و این محموله‌م چیزی نبود که بشه راحت ازش گذشت
دیگه تموم شده بود در کامیونو بستن و تا اومدیم سوار ماشین شیم که بریم صدای اژیر پلیس همه جارو در بر گرفت کامیون تونسته بود زودتر در بره و فقط منو 20تا بادیگارد موندیم
هانا: گندش بزننن
پشت ماشین پناه گرفتم خدا خدا میکردم اون همراهشون نباشه اما صداش که داشت تحدیدم میکرد تسلیم بشم نشون دهنده این بود که اونم هست
پاشدم و دستاموبه نشونه تسلیم بالا بردم
هانا: بهبه جناب جئون
کوک: تانا دارم بهت هشدار میدم تسلیم شی راه فراریم نداری
بی سیم داخل گوشم اروم زمزمه کردم
_اگه ی تار مو از سر جئون کم بشه زنده نمیمونین
هانا: اووو ناراحتم کردی افسر
اسلحه شو بین دوتا دستاش به سمت من گرفته بود
کوک: تسلیم میشین یا خودم وارد عمل بشم
هانا: 1.... 2
کوک: چی داری.....
نزاشتم ادامه بده و 3رو گفتم و اینجا بود که تیم پشتیبانیی که اماده کرده بودم از قبل، به نجاتمون اومدن
چشمکی به جئون زدم و گفتم
_به امید دیدا(پوزخند)
الان این پلیسا بودن که محاصره بودن و نمیتونستن هیچ غلطی بکنن
با همون پوزخندم نقابمو رو صورتم درست کردم و تا اومدم سوار ماشین شم درد بدیو زیر شکمم احساس کردم احساس سوزش، درد اینا نشون دهنده این بود که تیر خوردم برگشتم تا به صاحب تفنگ نگا کنم و بازم به جئون که اسلحه ای توی دستش بود رسیدم عالی تر ازین نمیشد ازون تیر خوردم