رنگی باش؛

رنگی باش؛
خودت باش؛
برای خودت زندگی کن؛
گاهی از ته دل قهقهه بزن؛
دیگران از برق شادی که در نیلگون نگاهت
می‌درخشد؛ آگاه نیستند؛
گاهی بغضی که در گلو جا خوش کرده
و همچون سنگ شده را بشکن؛
نگران دیده شدن مرواریدهایی
که بر روی گونه‌هایت یکی پس از دیگری
می‌غلتند و سُر می‌خورند نباش؛
دیگران از عمق غم و ناراحتی که در چشم‌هایت،
حفر شده‌است؛ آگاه نیستند؛
پس غم و غصه هایت را،
به درون رود روانی رها کن
که انتهای آن به اقیانوس شادی‌ات ختم شود؛
بگذار غم و غصه‌هایت غرق در اقیانوس شادی‌ات شوند؛
به گونه‌ای ، که دیگر چون نقطه ای
از آن ها به چشم نیاید.