💛🌞خورشید من🌞💛

💛🌞خورشید من🌞💛
پارت2
که یهو اون پسره کامیار اومد و کنارم نشست چون انگار باید پیش هم مینشستیم
کامی: اوو پرنسس نمیتونی ازم فرار کنی
سونیا:به همین خیال باش
که استاد درس و شروع کرد منم هر وقت داشتم گوش میدادم کامیار اذیتم میکرد
سونیا:پسر بدی هم نیستا(تو ذهنش )
پرش زمانی بعد از مدرسه🐥
ویو کامیار🌻
تازه مدرسه فلان فلان شده تموم شد اه گور بابای هر کی که مدرسه رو ساخت(کمند:حق گفتی ولی علم هم مهمه فرزندم )
که دیدم سونیا داره میاد
ویو سونیا🌻
هوفف مدرسه تموم شد دیدم کامیار داره قدم زنان و اروم میاد سمتم
سونیا:چیه پسر جان چیه؟
کامیار:هیچی پرنسس
سونیا:اوکی من برم بای
یهو کامیار دستمو گرفت و منو نزدیک خودش کرد یه بوسه رو لبام گذاشت
کامیار:خوشمزه
سونیا:گگگگگگ
کامیار:😏
بعد هولش دادم و رفتم بدو بدو عمارت
اجوما:خوش اومدین خانم
سونیا:ممنون اجوما
اجوما:خانم مادرتون کار تون داره
سونیا:باشه الان میرم تو اتاقش
مادر سونیا:عزیزم مدرسه چطور بود و اینکه قراره امشب با یه پسری اشنا شی بخاطر کار بابات
سونیا:مدرسه خوب بود ولی من قصد ازدواج ندارممممم
مادر سونیا:عزیزم فقط باهاش اشنا بشی همین اوکی؟
سونیا:باشه ولی فقط بخاطر تو
ویو کامیار🌻
رفتم خونه و مامانم گفت که باید با یه دختری اشنا بشم و منم اصلا حوصله ازدواج نداشتم فقط رو سونیا یکم حس دارم ولی نه اونقدر
که یهو گوشیم زنگ خورد باورم نمیشد اون.....
پایان این پارت