ﺁﺩﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ
ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﮔﻨﺪ ﺯﺩﻩ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯿﺶ ﺭﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺒﯿﻨﺪ !
ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﭼﻄﻮﺭﯼ
ﺍﻣﺎ ﺑﻬﺘﺮﺳﺖ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ
ﺩﺭﺳﺖ ﻭﺳﻂ ﯾﮏ ﮐﺎﻓﯽ ﺷﺎﭖ
ﻧﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻧﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺩﯾﺪ
ﻫﻤﻮﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻧﻤﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ
ﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺻﻨﺪﻟﯿﻬﺎﯾﺶ ﺧﺎﻟﯿﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﺳﺖ !
ﺧﻼﺻﻪ ﺍﺵ ﮐﻨﻢ
ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯽ
ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﯽ
ﺿﺠﻪ ﺑﺰﻧﯽ
ﻓﺤﺶ ﺑﺪﯼ
ﺩﺍﺩ ﺑﺰﻧﯽ !
ﺍﻣﺎ ﺑﻼﺧﺮﻩ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﺰﻧﯽ
ﻫﻤﻮﻥ ﺣﺮﻓﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻧﮕﻔﺘﯽ ﻭ ﮐﯿﻨﻪ ﺷﺪ ﻻﻣﺼﺐ
ﻫﻤﻮﻥ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺷﺐ ﺍﺷﮏ ﺷﺪ ﻭ ﺭﯾﺨﺖ ﻭ ﻣُﺮﺩ
ﺁﺭﯼ
ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯽ
ﻭ ﻭﻗﺖ ﺑﮕﺬﺍﺭﯼ ﺗﺎ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺣﺮﻓﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺰﻧﺪ
ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺍﺩﻫﺎ ﺑﺪ ﻭ ﺑﯿﺮﺍﻩ ﻫﺎ ﻭ ﻓﺤﺶ ﻫﺎ ﺭﺍ
ﻧﻪ ﺗﻮ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻭ ﺩﻓﺎﻉ ﮐﻨﯽ ﻭ ﻧﻪ ﺍﻭ
ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﺘﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ
ﭘﺎﻟﺘﻮ ﻭ ﮐﯿﻔﺶ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺎﯾﺴﺘﺪ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﻬﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﺪ
ﻭ ﻻﯼ ﺣﺲ ﻏﺮﯾﺒﮕﯽ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻨﺪ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﺮﻭﺩ ...
ﺁﺩﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻼﺧﺮﻩ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﺪ
ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺷﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺑﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺨﻮﺍﺑﺪ
ﻣﻦ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻢ . ﺗﻮ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮﺍﻧﯽ ﺭﻓﯿﻖ