نکتهها و پیامهای سوره عبس آیه

2/2:نکته‏ها و پیامهای سوره عبس آیه 1-10:

2- اگر به این آیات از زاویه حقانیت و عظمت پیامبر ص نگاه کنیم، می‏بینیم در سرحد یک معجزه است، چرا که رهبر بزرگ اسلام در کتاب آسمانی خود آن چنان مسئولیت برای خود ذکر می‏کند که حتی کوچکترین ترک اولی، یعنی بی‏اعتنایی مختصری نسبت به یک مرد نابینای حق طلب، را مورد عتاب خداوند می‏بیند، این دلیل زنده‏ای است بر اینکه این کتاب آسمانی از سوی خدا است و او پیامبر صادق است، مسلما اگر این کتاب از سوی خداوند نبود چنین محتوایی نداشت.

3- این آیات می‏تواند بیانگر فرهنگ اسلام در بر خورد با مستضعفان و مستکبران باشد، که چگونه مرد فقیر نابینای مؤمنی را بر آن همه اغنیا و سران قدرتمند مشرک عرب مقدم می‏شمرد، این به خوبی نشان می‏دهد که اسلام حامی مستضعفان و دشمن مستکبران است.

4- نقص عضو نشانه نقص شخصیّت نیست. (احترام نابینایان و معلولین و افراد ناقص الخلقه لازم است.)

5- ارزش اخلاق به خاطر کمال ذاتی آن است، نه خوشایند دیگران. (نابینا که عبوس کننده را نمی‏بیند تا شاد یا ناراحت شود.)

6- به ظاهر افراد نمی‏توان قضاوت کرد. (گاهی نابینا، از افراد بینا طالب‏تر است)

7- میزان پذیرش افراد جامعه متفاوت است. در برابر ارشاد و دعوت پیامبر، گروهی تزکیه می‏شوند و گروهی در حدّ تذکّر سود می‏برند.

8- تذکّر دادن، بی نتیجه نیست و اثر خود را می‏گذارد.

9- اصل، ایمان انسان‏هاست نه ثروت و سرمایه آنها.

10- پیامبر مسئول ارشاد مردم است نه اجبار آنان.

11- احساس بی‏نیازی محکوم است. جمله‏ «أَمَّا مَنِ اسْتَغْنی‏» در مقام انتقاد است.

12- احساس بی‏نیازی و خود را کامل و بی نیاز دانستن، سبب محروم شدن از تزکیه است.

13- طبقه محروم با سرعت به سراغ اسلام می‏آیند.

14- خشیت درونی با تلاش و حرکت بیرونی باید توأم باشد.

15- راه خودسازی، درک محضر پیامبر و یا استاد ربّانی است.

16- در شیوه تبلیغ برخورد دوگانه با فقیر و غنی جایز نیست.