تا منو میدید دست میکرد تو جیباش و یه مشت نخود و کشمش در م

تا منو میدید دست میکرد تو جیباش و یه مشت نخود و کشمش در میاورد؛
لباش باز میشد و دندونای ریزش نمایان!
میگفت:"بفرما شیرین کام شو"
همیشه نخوداش بیشتر از کشمش ها بود و یکمی هم شور..
برای اینکه دستشو برنگردونم میگرفتم و یواشکی میریختم تو نایلون کشوی میزم!
اسمش"ماه بی بی" بود 
هر ماه میومد پیشم و میگفت:
«-دکتر قلبم میزون نمیزنه یه حب بده (قدیمی ها به قرص میگفتن حب) که منو خوب کنه...
+میگفتم؛ دارو قبلی هاتو مصرف کردی، هیچ بهتر نشدی؟
-میگفت از خدا که پنهون نیست از شماهم پنهون نباشه، این خداداد پسرم هر وقت سراغم میاد، هحب ها تون شفا میشه تو جونم!! اما اگه ازم خبر نگیره انگار قلبم میشه هزار کیلو و ملالم میده..»

الان هفت ماهه که ماه بی بی نیومده
و دلم برا نخود شوراش، شور میزنه
گاهی به سرم میزنه یعنی خداداد
شفای جونش شده یا انقد ملال بهش داده که بی بی رفته ماهِ آسمونا شده..؟

اما اینو میدونم دلم برای ماه بی بی و نخود کشمش هاش تنگه، برای اینکه یکبار دیگه درو باز کنه و بیاد تو اتاقم که من پاشم جلو قامتش و بگم نخود کشمش هامو بده بی بی که تلخه کامم...
#دلتنگی

@chdlipa