مَرا ببوس، تا جایی که لبانِ سُرخت ، به سیاهی رز کبود شوند که در دیدار آخر به تو دادم . گلبرگ های لطیفت را، همچون رقصی بر شیشه به روی تن من حرکت دِه طوری که انگار؛ این آخرین همآغوشی ما است،، ای شیرینترین گناهِمَن . @ابدی
دیدگاه ها (۴۷۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.