wait for me p4

وارد کلاسش شد..دانشجو های زیادی اونجا بودنو باهم حرف میزدن..یه جا دورتر از بقیه نشست و وسایلشو در اورد .. با تقی از سمت در سرشو بلند کرد تا به استادش نگاه کنه..استادش با نیم رخ از در وارد و شد و پشت تریبون وایساد و میکروفون و تنظیم کرد..قلبش تند زد..نفساش سنگین شد..تند تند و بلند بلند نفس میکشید.. انگار بهش شوک وارد شده بود..کیم...کیم تهیونگ؟ ذهنش هی اسمشو تکرار میکرد. تهیونگ توی میکروفون گفت:سلام .. من کیم تهیونگ استاد آناتومی بدن هستم.. حظور غیاب و شروع میکنیم. کیم هانا . جئون نایون.جونگ چریونگ . با اسمی که رسید بهش اخمی کرد.. سرشو بلند کرد و با چشم دنبالش گشت تا پیداش کنه..وقتی اثری ازش ندید با شک اسمشو خوند . پارک هایون؟.هایون با همون تپش قلب و صدای بغض دار گفت: حاظر. تهیونگ با دیدن هایونش حالش مثل هایون شد..اما تهیونگ کنترلش کرد و با لبخند تصنعی گفت: چیه چرا گریه میکنی.دلت برا مامانت تنگ شده ؟»هایون لبخند زورکی زد و گفت:نه .. متاسفم»_خوبه»تهیونگ بعد تموم شدن حظور غیاب نگاهشو سمت دانشجو ها بخصوص هایون برد._روش تدریس خاصی ندارم اما وسط درس دادن امکان داره ازتون سوال بپرسم انتظار دارم بلد باشید .»درسش رو شروع کرد .. هایون نمیتونست تمرکز کنه که هیچ .. حالش خیلی هم بد بود و فقط بی صدا اشک میریخت. یهو تهیونگ ایستاد و سوالشو مطرح کرد و اسم هایون و آورد اما هایون چطور میتونه جواب بده وقتی تموم حواسش به تهیونگ بود؟ متوجه اوضاع شد و از سر جاش بلند شد.._خب خانم پارک.. جواب سوالمو میدین؟»هایون چشماشو اینور و اونور چرخوند و دستاشو بهم مالش میداد. تهیونگ تمام کار های دختر کوچولوش و از بر بود و میدونست الان استرس داره.هایون که تپش قلبش بهش فشار اورده بود حس کرد پاهاش شل شده و چشماش داره سیاهی میره که یهو چشماش بسته شد و پاهاش از زیر مسئولیت نگه داشتن بدن نحیفش شونه خالی کردن تمام دانشجو ها چه دختر و چه پسر دور هایون جمع شدن و خواستن بغلش کنن و به درمانگاه دانشگاه ببرنش که همشون با صدای تهیونگ متوقف شدن._هیچکس حق دست زدن بهشو نداره(داد)»همه سر جاشون خشکشون زد..حتی تو این وضعیتم تحمل نداشت کسی غیر از خودش دختر کوچولوشو لمس کنه.. خیلی سریع به سمت هایونش پرواز کرد و براید بغلش کرد و به سمت درمانگاه دوید تو راه هی اسم هایون و صدا میکرد.. اما هایون حالش بدتر از این حرفا بود که صدای تهیونگ و بشنوه.