📚 تشکیلات بهشتی (۹)
یکی از شروع‌های ارزندهٔ جالب، تشکیلات «هیئت مؤتلفه» بود که اتفاقاً یکی از بخش‌های مؤثرش، در همین بخش از تهران بود. مبارزانی از همین منطقهٔ تهران برمی‌خاستند و درست در همان موقع بود که این دوستان از امام خواسته بودند که چند روحانی مورد اعتماد امام و این‌ها، مسئولیت‌های فقاهتی و روحانیتی این گروه متشکل را به عهده بگیرند و امام چهار نفر از ما را برای ایفای این نقش تعیین کرده‌بودند که در کنار این دوستان به فعالیت شکل‌یافتهٔ مبارزاتمان ادامه بدهیم.
بر اساس اعتقادی که همهٔ ما به تشکل داشتیم، تقریباً قسمت مُعظَمِ تلاش‌هایمان را در داخل این تشکیلات قرار دادیم. البته تشکیلات هیئت مؤتلفه آسیب‌پذیر شد و در پی‌اش تشکیلات و سازمان‌های دیگر به وجود آمد؛ سازمان‌هایی که روحانیت در آن احياناً حضور داشت یا نداشت.
حدود دو سال‌ونیم قبل، بار دیگر این نیت را با دوستان همفکر دنبال کردیم. به خصوص حوادث سال۱۳۵۴ و آن اعلام مواضع خاصی که پیش آمد، همهٔ ما را نگران‌تر کرد و برای ما هشیارباشی بود که حرکت متشکل باید از یک نوع هدایت و رهبری متعهدِ واجدِ شرایطِ فقاهت پویا و زندهٔ اسلامی برخوردار باشد. کارهای گوناگونی انجام دادیم تا اینکه مرامنامه و اساسنامه‌ای را که خدمت دوستان داده شده، آماده کردیم.
حدود ۸ماه به پیروزی مانده بود که درصدد اعلام موجودیت این تشکیلات بودیم. لازم بود مطلب را با امام در میان بگذاریم. پس از چندی با ایشان در میان گذاشتیم و خواستیم نظر رهبر را درباره این کار بدانیم. ایشان اصلش را تأیید کردند، منتها فرمودند طوری باشد که کسی از مسئولیت‌های روزانهٔ انقلاب بازنماند. از قضا شتاب انقلاب در آن ماه‌ها ما را چنان مشغول کارها کرده‌بود که تا پس از پیروزی ۲۲بهمن فرصتی برای این کار به دستمان نیامد.
پس از پیروزی ۲۲بهمن، مجدداً مسئله و مطلب با امام در میان گذاشته‌شد و نظر ایشان را جویا شدیم. ایشان همان موقعی که ما برای تشکیل شورای‌انقلاب و دولت موقت انقلاب در تلاش بودیم، به رأي‌العين دیدند که چطور اگر یک انقلاب و مبارزه، از خودش تشکیلات نداشته باشد، به روز کار که می‌رسد، باید آدم‌هایی را از اینجا و آنجا قرض کند. این را ایشان به رأي‌العين دیدند و لذا فرمودند: «خوب است، اقدام بشود!».
📚تشکیلات بهشتی
@beheshti_book
ادامه دارد...
دفاع همچنان باقیست
https://eitaa.com/defa_baghist
بر اساس اعتقادی که همهٔ ما به تشکل داشتیم، تقریباً قسمت مُعظَمِ تلاش‌هایمان را در داخل این تشکیلات قرار دادیم. البته تشکیلات هیئت مؤتلفه آسیب‌پذیر شد و در پی‌اش تشکیلات و سازمان‌های دیگر به وجود آمد؛ سازمان‌هایی که روحانیت در آن احياناً حضور داشت یا نداشت.
حدود دو سال‌ونیم قبل، بار دیگر این نیت را با دوستان همفکر دنبال کردیم. به خصوص حوادث سال۱۳۵۴ و آن اعلام مواضع خاصی که پیش آمد، همهٔ ما را نگران‌تر کرد و برای ما هشیارباشی بود که حرکت متشکل باید از یک نوع هدایت و رهبری متعهدِ واجدِ شرایطِ فقاهت پویا و زندهٔ اسلامی برخوردار باشد. کارهای گوناگونی انجام دادیم تا اینکه مرامنامه و اساسنامه‌ای را که خدمت دوستان داده شده، آماده کردیم.
حدود ۸ماه به پیروزی مانده بود که درصدد اعلام موجودیت این تشکیلات بودیم. لازم بود مطلب را با امام در میان بگذاریم. پس از چندی با ایشان در میان گذاشتیم و خواستیم نظر رهبر را درباره این کار بدانیم. ایشان اصلش را تأیید کردند، منتها فرمودند طوری باشد که کسی از مسئولیت‌های روزانهٔ انقلاب بازنماند. از قضا شتاب انقلاب در آن ماه‌ها ما را چنان مشغول کارها کرده‌بود که تا پس از پیروزی ۲۲بهمن فرصتی برای این کار به دستمان نیامد.
پس از پیروزی ۲۲بهمن، مجدداً مسئله و مطلب با امام در میان گذاشته‌شد و نظر ایشان را جویا شدیم. ایشان همان موقعی که ما برای تشکیل شورای‌انقلاب و دولت موقت انقلاب در تلاش بودیم، به رأي‌العين دیدند که چطور اگر یک انقلاب و مبارزه، از خودش تشکیلات نداشته باشد، به روز کار که می‌رسد، باید آدم‌هایی را از اینجا و آنجا قرض کند. این را ایشان به رأي‌العين دیدند و لذا فرمودند: «خوب است، اقدام بشود!».
📚تشکیلات بهشتی
@beheshti_book
ادامه دارد...
دفاع همچنان باقیست
https://eitaa.com/defa_baghist
۹۷۸
۰۸ مهر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.