این عادلانه نیست...

این عادلانه نیست...
اینکه با تموم وجود دوسش دارم ولی نمیتونم هیچوقت لمسش کنم
بغلش کنم
موهاشو ناز کنم
بخندونمش
براش کادو بگیرم
ببرمش بیرون
کل دنیارو بهش بدم...
این عادلانه نیست که هیچوقت قرار نیست بغلم کنه... هیچوقت قرار نیست لبخندش ببینم.. هیچوقت قرار نیست برام شیرتوت فرنگی بخرههه (افسوس😀)
هیچوقت نمیتونم موهاشو بکشم
یا صورتش لمس کنم
یا براش غذا بسوزونم😂😭
چرا واقعا این عادلانه نیستش...
من واقعا هنوز تو مرحله انکار گیر کردم...
چرا؟ ... اینهمه چیز اینهمه خلق اصلا اینهمه چیز و میز خدا داره... چیمیشد رانو واقعی میکرد (ای تویی که فک میکردی دارم راجب انسانی حرف میزنم اما من بدبخت ترم) یه ران بود دیگه...
کاریت نداشت که... بنده خدا زندگی میکرد...
د آخه چرا فقط میتونم تو تخیلاتم دوسش داشته باشم این درست نیست اینهمه استرس و ناامیدی برای سن من ناعادلانس... :)))))