بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
به قول حافظ: گرچه وصالش نه به کوشش دهند - هر قَدَر ای دل که توانی بکوش و دقت شود که خطابش به دل است، نه به اعضا و جوارح.
ابتدا مهم است بدانیم که نه زیارت عاشورا حاجت میدهد، نه هیچ ذکر، دعا یا شخص دیگری! بلکه اجابت کنندۀ دعا، برطرف کنندۀ حاجات، رازق بندگان و ربّ العالمین، فقط و فقط خداوند منّان میباشد و مابقی هر چه هست، وسائل ووسائط میباشند؛حتی اهل عصمت نیز باذن الله وسیله برآوردن شدن حاجات میگردند و واجباتی چون نماز و روزه نیز وسیله رشد، کمال و قرب میباشد، چنان که نیّت مینمایید آن را قربة الی الله به جای میآورید.
اگر به دعا امر شدهایم و فرمودهاند: صدقه بلا را دور میکند - صلۀ ارحام عمر را زیاد میکند - انفاق روزی را زیاد می کند رسیدگی به زیر دستان و یتیمان، سبب گشایش میشود؛ یا زیارت عاشورا، دعای توسل و تلاوت سورهای از قرآن مجید، آثار بسیاری در برآورده شدن حاجات دارند؛ یعنی: شرایط اجابت را هموار میسازند؛ در شما قابلیت اجابت ایجاد میکنند و سبب از میان برداشته شدن موانع میگردند؛ آن هم نه به صورت مستقل، بلکه با این توجهات، انسان در مسیری قرار میگیرد که خدا برایش این کارها را به انجام میرساند. آنگاه که بیمار برای بهبودی نزد پزشک میرود و دارو مصرف میکند، خداوند است که به وسیلۀ آنها شِفا میبخشد؛ هیچ موجودی خودش به صورت مستقل، منشأ اثر نیست؛ بلکه اوست که اثر می بخشد.
زیارت عاشورا : در تلاوت قرآن مجید، یا خواندن دعا و زیارتنامهها، رعایت سه اصل، سبب اثر مضاعف میگردد که عبارتند از: اخلاص و توجه به مفاهیم و نیز تلاش برای انطباق با آنها، یعنی همان صدق یا تصدیق با قلب، مواضع و عمل.
اگر به فرازهای زیارت عاشورا توجه نمایید، معلومتان میگردد که هیچ ذکری از فضایل و مناقب سیدالشهداء، امام حسین علیه السلام در آن نیامده است، چنان که هیچ ذکری از مصیبتهای وارده بر ایشان نیامده است؛ بلکه سراسر اعلام مواضعِ شخصِ زیارت کننده می باشد و ازهمان آغاز تا پایان، از مواضع خودتان نسبت به امام و نیز نهضت ایشان می گویید؛ مانند: عَلَيْكُمْ مِنِّي جَمِيعاً سَلامُ اللّٰهِ أَبَداً - از سوی من بر همگی شما سلام ابدی خدا باد - إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ إِلىٰ يَوْمِ الْقِيامَةِ - من در صلحم با کسی که با شما در صلح باشد و در جنگم با کسی که با شما در جنگ باشد، تا روز قیامت - إِنِّي أَتَقَرَّبُ - من نزدیکی میجویم - بَرِئْتُ إِلَى اللّٰهِ - من از دشمنان به سوی خدا و شما دوری میجویم (ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
به قول حافظ: گرچه وصالش نه به کوشش دهند - هر قَدَر ای دل که توانی بکوش و دقت شود که خطابش به دل است، نه به اعضا و جوارح.
ابتدا مهم است بدانیم که نه زیارت عاشورا حاجت میدهد، نه هیچ ذکر، دعا یا شخص دیگری! بلکه اجابت کنندۀ دعا، برطرف کنندۀ حاجات، رازق بندگان و ربّ العالمین، فقط و فقط خداوند منّان میباشد و مابقی هر چه هست، وسائل ووسائط میباشند؛حتی اهل عصمت نیز باذن الله وسیله برآوردن شدن حاجات میگردند و واجباتی چون نماز و روزه نیز وسیله رشد، کمال و قرب میباشد، چنان که نیّت مینمایید آن را قربة الی الله به جای میآورید.
اگر به دعا امر شدهایم و فرمودهاند: صدقه بلا را دور میکند - صلۀ ارحام عمر را زیاد میکند - انفاق روزی را زیاد می کند رسیدگی به زیر دستان و یتیمان، سبب گشایش میشود؛ یا زیارت عاشورا، دعای توسل و تلاوت سورهای از قرآن مجید، آثار بسیاری در برآورده شدن حاجات دارند؛ یعنی: شرایط اجابت را هموار میسازند؛ در شما قابلیت اجابت ایجاد میکنند و سبب از میان برداشته شدن موانع میگردند؛ آن هم نه به صورت مستقل، بلکه با این توجهات، انسان در مسیری قرار میگیرد که خدا برایش این کارها را به انجام میرساند. آنگاه که بیمار برای بهبودی نزد پزشک میرود و دارو مصرف میکند، خداوند است که به وسیلۀ آنها شِفا میبخشد؛ هیچ موجودی خودش به صورت مستقل، منشأ اثر نیست؛ بلکه اوست که اثر می بخشد.
زیارت عاشورا : در تلاوت قرآن مجید، یا خواندن دعا و زیارتنامهها، رعایت سه اصل، سبب اثر مضاعف میگردد که عبارتند از: اخلاص و توجه به مفاهیم و نیز تلاش برای انطباق با آنها، یعنی همان صدق یا تصدیق با قلب، مواضع و عمل.
اگر به فرازهای زیارت عاشورا توجه نمایید، معلومتان میگردد که هیچ ذکری از فضایل و مناقب سیدالشهداء، امام حسین علیه السلام در آن نیامده است، چنان که هیچ ذکری از مصیبتهای وارده بر ایشان نیامده است؛ بلکه سراسر اعلام مواضعِ شخصِ زیارت کننده می باشد و ازهمان آغاز تا پایان، از مواضع خودتان نسبت به امام و نیز نهضت ایشان می گویید؛ مانند: عَلَيْكُمْ مِنِّي جَمِيعاً سَلامُ اللّٰهِ أَبَداً - از سوی من بر همگی شما سلام ابدی خدا باد - إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ إِلىٰ يَوْمِ الْقِيامَةِ - من در صلحم با کسی که با شما در صلح باشد و در جنگم با کسی که با شما در جنگ باشد، تا روز قیامت - إِنِّي أَتَقَرَّبُ - من نزدیکی میجویم - بَرِئْتُ إِلَى اللّٰهِ - من از دشمنان به سوی خدا و شما دوری میجویم (ادامه دارد...)
۸۸۲
۳۰ خرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.