بسه آزادی رُ با، "ز ِ" یِ زنجیر نوشتن!

بسه آزادی رُ با، "ز ِ" یِ زنجیر نوشتن!
بسه تاریخ رُ با، "تِ" یِ تقدیر نوشتن!
بسه واژه ی خدا رُ با، "خ" ی خشم نوشتن!
جای نه گفتن و فریاد، بازم چَشم! نوشتن!
جای باید و نباید، بسه "ای کاش" نوشتن!
بسه خورشید رُ با، "خ" ی خفاش نوشتن!

حیفه پروانه رُ با، "پ" ی پیله بنویسیم!
حیفه احساس رُ با، "ح" ی حیله بنویسیم!

مادرُ با "ر" یِ زاری، پدرُ "ر" ی نداری!
ای خدا! باید برامون الفبای نو بیاری!

نمیخوام ترانه رُ با، "ر" ی دربار بنویسـم!
یا که اعتقادمُ با، "د" ی دینار بنویسـم!
نمیخوام گناهُ با، "ه" ی جهنم بنویسـم!
آدم و حوا رُ باز، جدایِ از هم بنویسـم!
نمیخوام عاشقی، با "شینِ" شهوت بنویسم!
نمیخوام با "د" ی دار، از عدالت بنویسم!
نمیخوام دینمُ با، "د" ی دعوا بنویسم!
نمیخوام از ترس نمره، دیگه املا بنویسم!

من می خوام من و تو رُ ما بنویسم!
من می خوام قطره رُ دریا بنویسم!
من می خوام دیروزُ فردا بنویسم!
من میخوام زشتی رُ زیبا بنویسم!

هم میخوام خدا رُ با،"خ" ی بخشش بنویسم!
هم میخوام عشق رُ با، "شین ِ" نوازش بنویسم!
هم میخوام مرد و زنُ، سهیم و یکسان بنویسم!
هم گناه ُ با "ه" یِ، رحیم و رحمان بنویسم!

می دونم سخته تو غار از گل و از نور نوشتن!
ولی بسه زندگی رُ با "گ" ی گور نوشتن

یغما گلرویی