انحناے گردن تا مرز ...

‌
انحناے گردن تا مرز ...
بے عبور لبهایت ...
لوح سپيد پايدارے است ...
كه سرنوشت مرا ...
تارهاے ابريشمے موهايت ...
بر آن تحرير مے كنند ...
خطے كه نه خوانده ...
و نه لمس مے شود ...
فقط بايد با بوسه‌هايم ...
به آيه ،آيه هايش ...
ايمان بياورم ......!!!



‌