تُ...

تُ...
نفسي هستي
كه بند مي آوري نفسهايم را!
گيسو پريشاني هستي
كه منظم مي كني نگاه هايم را!
دستي هستي
كه مي رساني آرزوهايم را!
تُ...
اي يك حرفيِ ساده
مگر
چقدر بزرگي
كه دنيايم در چشمانت جا شده است؟!