بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
قصۀ سجدۀ ستارگان بر خورشید و فرازهای بسیار مهم‌تری از قصۀ حضرت یوسف علیه السلام می باشند که به تمامی آنها در آیات این سوره تصریح شده است.
قصۀ عشق : قصۀ عشق، چه واقعی باشد یا تخیلی و ساختگی، نه تنها در ادبیات، شعر، رُمان، قصه‌نویسی زیباترین قصّه‌هاست، و اختصاصی هم به قصۀ عشق بین زن و مرد ندارد، بلکه در نظام هستی نیز همه چیز از محبّت است و قصۀ آخرت نیز قصۀ پایان سفر و رسیدن مُحِبّ به محبوب و عاشق به معشوق و وصال و لقاء او می‌باشد.
در قرآن کریم، به بندگان مؤمنش می فرماید که اگر روی برگردانید، خداوند متعال به جای شما قومی را می‌آورد که يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ - آنها را دوست دارد و آنها نیز او را دوست دارند. (سوره مائده بخشی از آیه 54)
و سایر رویکردها و عملکردهای آدمی نیز همه به خاطر همین محبّت است که به شدت آن عشق می گویند.
همچنین، رویکرد به دنیا و رغبت به گناهان نیز به خاطر جایگزینی محبوب های دورغین و اختصاص دادن محبّت الهی به آنان و دوست داشتن آن جعلی ها، به حدّ دوست داشتن خداوند سبحان می‌باشد؛ چنان که فرمود:وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ - و برخى از مردم در برابر خدا همانندهايى براى او برمى گزينند و آنها را چون دوست داشتن خدا دوست مى‌دارند ولى شدت محبت محبوب غایی كسانى كه ايمان آورده‌اند، خداوند است.(سوره بقره بخشی از آیه 165)
و فرمود: إِنَّ هَؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا - اينان دنياى زودگذر را دوست دارند و روزى گرانبار را به غفلت پشت سر مى‌افكنند!(سوره انسان آیه 27)
بنابراین، تمامی خوبی‌ها و بدی‌ها، ریشه در محبّت دارند و سخن درستی است که گفته شود: قصّه‌های عشقی زیباترین قصه‌ها می باشند، خواه عشق به خداوند سبحان باشد،یا عشق به عبادت، یا عشق به جهاد و شهادت یا عشق مرد و زن، همسران، فرزندان یا عشق به متاع دنیا!
أَحْسَنَ الْقَصَصِ : نه تنها نویسنده، بلکه بسیاری توجه ندارند که - أَحْسَنَ الْقَصَص - با فتحه روی قاف، با أَحْسَنَ الْقِصَص - با کسره زیر قاف، متفاوت است و نباید چون به فارسی قِصه می‌گوییم، أَحْسَنَ الْقَصَص - را - أَحْسَنَ الْقِصَص بخوانیم!(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
قصۀ سجدۀ ستارگان بر خورشید و فرازهای بسیار مهم‌تری از قصۀ حضرت یوسف علیه السلام می باشند که به تمامی آنها در آیات این سوره تصریح شده است.
قصۀ عشق : قصۀ عشق، چه واقعی باشد یا تخیلی و ساختگی، نه تنها در ادبیات، شعر، رُمان، قصه‌نویسی زیباترین قصّه‌هاست، و اختصاصی هم به قصۀ عشق بین زن و مرد ندارد، بلکه در نظام هستی نیز همه چیز از محبّت است و قصۀ آخرت نیز قصۀ پایان سفر و رسیدن مُحِبّ به محبوب و عاشق به معشوق و وصال و لقاء او می‌باشد.
در قرآن کریم، به بندگان مؤمنش می فرماید که اگر روی برگردانید، خداوند متعال به جای شما قومی را می‌آورد که يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ - آنها را دوست دارد و آنها نیز او را دوست دارند. (سوره مائده بخشی از آیه 54)
و سایر رویکردها و عملکردهای آدمی نیز همه به خاطر همین محبّت است که به شدت آن عشق می گویند.
همچنین، رویکرد به دنیا و رغبت به گناهان نیز به خاطر جایگزینی محبوب های دورغین و اختصاص دادن محبّت الهی به آنان و دوست داشتن آن جعلی ها، به حدّ دوست داشتن خداوند سبحان می‌باشد؛ چنان که فرمود:وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ - و برخى از مردم در برابر خدا همانندهايى براى او برمى گزينند و آنها را چون دوست داشتن خدا دوست مى‌دارند ولى شدت محبت محبوب غایی كسانى كه ايمان آورده‌اند، خداوند است.(سوره بقره بخشی از آیه 165)
و فرمود: إِنَّ هَؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا - اينان دنياى زودگذر را دوست دارند و روزى گرانبار را به غفلت پشت سر مى‌افكنند!(سوره انسان آیه 27)
بنابراین، تمامی خوبی‌ها و بدی‌ها، ریشه در محبّت دارند و سخن درستی است که گفته شود: قصّه‌های عشقی زیباترین قصه‌ها می باشند، خواه عشق به خداوند سبحان باشد،یا عشق به عبادت، یا عشق به جهاد و شهادت یا عشق مرد و زن، همسران، فرزندان یا عشق به متاع دنیا!
أَحْسَنَ الْقَصَصِ : نه تنها نویسنده، بلکه بسیاری توجه ندارند که - أَحْسَنَ الْقَصَص - با فتحه روی قاف، با أَحْسَنَ الْقِصَص - با کسره زیر قاف، متفاوت است و نباید چون به فارسی قِصه می‌گوییم، أَحْسَنَ الْقَصَص - را - أَحْسَنَ الْقِصَص بخوانیم!(ادامه دارد...)
۵۵۵
۲۸ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.