نکتهها و پیام های سوره بقره آیه

2/2 نکته‏ها و پیام های سوره بقره آیه 186:

6- سؤال: با اینکه کارهای خداوند قانون‏مند و بر اساس عوامل و سنّت‏های ثابت است، پس دعا چه نقشی دارد؟
پاسخ: همانگونه که انسان در سفر، حکم نماز و روزه‏اش غیر از انسان در وطن است، انسان‏ دعا کننده با انسان غافل از خدا متفاوت هستند و سنّت خداوند لطف به اوّلی است، نه دوّمی.
آری، دعا و گفتگو با خداوند، ظرفیّت انسان را برای دریافت الطاف الهی بیشتر می‏کند. همانگونه که توسل و زیارت اولیای خدا، شرایط انسان را عوض می‏کند. چنانکه اگر کودکی همراه پدر به مهمانی رود، دریافت محبّتش بیش از آن خواهد بود که تنها برود. بنابراین دعا، زیارت و توسل، سبب تغییر شرایط است، نه برهم‏زدن سنّت‏های قطعی الهی.

7- دعا در هر جا و در هر وقت که باشد، مفید است. چون خداوند می‏فرماید: من نزدیک هستم. «فَإِنِّی قَرِیبٌ» آنچه از اوقات مخصوصه، یا اماکن مقدّسه برای دعا مطرح شده برای فضیلت است.

8- خداوند به ما نزدیک است، ولی ما چطور؟ اگر گاهی قهر او دامن ما را می‏گیرد، به خاطر دوری ما از خداوند است که در اثر گناهان می‏باشد.

9- استجابت خداوند دائمی است، نه موسمی. «اجیب» نشانه‏ی دوام است.

10- با آنکه خدا همه چیز را می‏داند، امّا دعا کردن وظیفه‏ی ماست.

11- دعا آنگاه به اجابت می‏رسد که همراه با ایمان باشد.

12- دعا، وسیله‏ی رشد و هدایت است.
#قرآن#قرآن_کریم#نکته_ها_و_پیام_های_قرآنی#مصحف#استاد_قرائتی#اسلام#شیعه#تفسیر#تفسیر_نور#کتاب_خدا#أیات#آیه#سوره#پیام#پیام_قرآن#پرسش_قرآنی#تفسیر_قرآن#ترجمه_قرآن#quran#