🌹امام حسین(ع) جان پناه عالم ....بخش دوم🌹
پنجشنبه ۰۴ اسفند ۱۴۰۱ - ۰۷:۲۶/ سال هشتاد و یکم شماره ۲۳۲۵۰ / کیهان
💠 به بهانه ولادت پرنور و سُرورِ سَرور جوانان اهل‌بهشت
💠 حسین(ع) جان‌پناه عالم ....
ابن ابی الحدید شارح نهج البلاغه، می‌نویسد: «سَیّدُ أهلِ الإباءِ الّذى عَلّمَ النّاسَ الحَمِيّهًْ وَ المَوتَ تَحتَ ظِلالِ السُيُوفِ اختياراً لَهُ عَلى الدَنيّهًْ أبوعبدِالله الحُسينِ بن على بن ابى‌طالب علیهماالسلام؛ سرورِ ستم‌ناپذیران که درس غیرت و برگزیدن مرگ، زیر سایه شمشیرها را بر خواری و زبونی به جهانیان آموخت، حسین‌بن علی بن ابی‌طالب بود.»(شرح خطبه ۵۱ ج۱ ص۳۰۲)
وجود گرامی سیدالشهدا علیه‌السلام هدیه‌ای آسمانی از جانب خداوند مهربان و منّتی ابدی بر عالم بشریت است. با میلاد آن بزرگوار، هستی رنگ تازه‌ای به خود گرفت، باب رحمتی فراگیر به روی جهانیان گشوده شد و هدایت ، مفهومی وسیع یافت. او را زینت آسمان‌ها و زمین نامیده‌اند و خداوند خود به معرفی‌اش پرداخته و با دست قدرت خویش بر سمت راست عرش نگاشته است: حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است.(عیون اخبارالرضا ۱/۵۹)
از امام صادق علیه‌السلام روایت است که فرمود فُطرُس از حاملان عرش بود که به خطا یا ترک اولایی دچار قهر الهی گردیده و با بال‌هایی شکسته در جزیره‌ای دور دست تبعید شده بود. تا آنکه پس از قرن‌ها روزی که حسین(ع) متولد شد، فطرس جبرئیل امین را به همراه هزار فرشته ملاقات کرد که رهسپار مدینه‌اند.
💠 به بهانه ولادت پرنور و سُرورِ سَرور جوانان اهل‌بهشت
💠 حسین(ع) جان‌پناه عالم ....
ابن ابی الحدید شارح نهج البلاغه، می‌نویسد: «سَیّدُ أهلِ الإباءِ الّذى عَلّمَ النّاسَ الحَمِيّهًْ وَ المَوتَ تَحتَ ظِلالِ السُيُوفِ اختياراً لَهُ عَلى الدَنيّهًْ أبوعبدِالله الحُسينِ بن على بن ابى‌طالب علیهماالسلام؛ سرورِ ستم‌ناپذیران که درس غیرت و برگزیدن مرگ، زیر سایه شمشیرها را بر خواری و زبونی به جهانیان آموخت، حسین‌بن علی بن ابی‌طالب بود.»(شرح خطبه ۵۱ ج۱ ص۳۰۲)
وجود گرامی سیدالشهدا علیه‌السلام هدیه‌ای آسمانی از جانب خداوند مهربان و منّتی ابدی بر عالم بشریت است. با میلاد آن بزرگوار، هستی رنگ تازه‌ای به خود گرفت، باب رحمتی فراگیر به روی جهانیان گشوده شد و هدایت ، مفهومی وسیع یافت. او را زینت آسمان‌ها و زمین نامیده‌اند و خداوند خود به معرفی‌اش پرداخته و با دست قدرت خویش بر سمت راست عرش نگاشته است: حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است.(عیون اخبارالرضا ۱/۵۹)
از امام صادق علیه‌السلام روایت است که فرمود فُطرُس از حاملان عرش بود که به خطا یا ترک اولایی دچار قهر الهی گردیده و با بال‌هایی شکسته در جزیره‌ای دور دست تبعید شده بود. تا آنکه پس از قرن‌ها روزی که حسین(ع) متولد شد، فطرس جبرئیل امین را به همراه هزار فرشته ملاقات کرد که رهسپار مدینه‌اند.
۷۲۳
۰۴ اسفند ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.