با انگشت شمردن تسبیحات

با انگشت شمردن تسبیحات

حضرت باقر علیه‌السلام: إِذَا سَبَّحَتِ الْمَرْأَهُ عَقَدَتْ عَلَی الْأَنَامِلِ لِأَنَّهُنَّ مَسْئُولَاتٌ.
تسبیح حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها از نخ‌های پشم ریسیده‌شده بود که به تعداد تسبیحات گره داشت. زمانی که حضرت حمزه‌بن‌عبدالمطلب شهید شد، از خاک قبر او دانه‌های تسبیح ساخت و مردم نیز چنین کردند. زمانی که اما حسین علیه‌السلام به شهادت رسیدند، مردم برای ساخت تسبیح، به تربت ایشان روی آوردند.
علامه مجلسی در ذیل روایتی: شاید شمردن با بند انگشت در جایی بهتر باشد که تسبیح نباشد، و ممکن است از باب جمع بین روایات گفته شود: شمردن با انگشت، برای زنان بهتر است.


امام صادق سلام الله علیه فرمود:
"البتّه تسبیح کردن با انگشتان یا حساب تسبیح و ذکر گفتن را با انگشتان نگاه داشتن بهتر و با فضیلت‏تر است تا با سایر چیزهای دیگر، زیرا از انگشتان در روز قیامت پرسش می‏کنند و شهادت می گیرند.


.شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه،ترجمه غفاری،تهران، انتشارات صدوق،چاپ اول، 1367 هجری شمسی، ج‏1، ص 408.

در کتاب تهذیب تألیف شیخ طوسی، از حضرت بقیة اللَّه الاعظم روایت شده:
تسبیحی که دانه‏های آن از تربت امام حسین علیه السّلام باشد، بهترین وسیله‏ای است که می‏توان اذکار را با آن شمارش کرد، زیرا کسی که آن را در دست داشته باشد، حتی اگر ذکر تسبیح را فراموش کند و آن را در دستانش بچرخاند، ثواب تسبیح برای او نوشته می‏شود.

روحانی علی آبادی محمد، زندگانی حضرت زهرا علیها السلام،تهران،انتشارات مهام،چاپ اول، 1379 هجری شمسی، ص998.