م

ﺷﺐ ﺁﻏﺎﺯ ﻫﺠﺮﺕ ﺗﻮﺷﺐ ﺩﺭ ﺧﻮﺩﺷﮑﺴﺘﻨم ﺑﻮﺩ
ﺷﺐ ﺑﯽ ﺭﺣﻢﺭﻓﺘﻦ ﺗﻮ ﺷﺐ ﺍﺯ ﭘﺎ ﻧﺸﺴﺘﻨﻢ ﺑﻮﺩ
ﺷﺐ ﺑﯽ ﺗﻮﺷﺐ ﺑﯽ ﻣﻦﺷﺐ ﺩﻟﻤﺮﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩ
ﺷﺐ ﺭﻓﺘﻦ ﺷﺐ ﻣﺮﺩﻥ ﺷﺐ ﺩﻝ ﮐﻨﺪﻥ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﻮﺩ
ﺑﺎﺳﻪ ﺟﺸﻦ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻣﺎ ﮔﻞ ﮔﺮﯾﻪ ﺳﺒﺪ ﺳﺒﺪ ﺑﻮﺩ
ﺑﺎ ﻃﻠﻮﻉ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺯﻣﯿﻦ ﻫﻢ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﺪ ﺑﻮﺩ
ﺍﺯ ﻫﺠﺮﺕ ﺗﻮ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻮﭼﻪ ﺗﻮ ﺍﻭﺝ ﻟﯿﺎﻗﺘﻢ ﺑﻮﺩ
ﭼﻪ ﻣﻮﻣﻨﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﮔﺬﺷﺘﻢ ﮐﻮﺟﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﻬﺎﯾﺘﻢ ﺑﻮﺩ
ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺮﺱ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺮﺱ ﺗﻮ ﺍﯼ ﻧﺎﺟﯽ ﺗﺒﺎﺭ ﻣﻦ
ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺮﺱ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺮﺱ ﺍﯼ ﻗﻠﺐ ﺳﻮﮔﻮﺍﺭ ﻣﻦ
ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﺟﺰ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﻣﻦ ﺗﻮﻫﺠﻮﻡ ﺷﺐ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﺎ ﭘﺮﻭ ﺑﺎﻝ ﺧﺎﮐﯽ ﻣﻦ ﺷﻮﻕ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮ ﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺷﺐ ﺑﯽ ﭘﻨﺎﻫﯽ
ﺳﻨﮕﺮ ﻭﺣﺸﺖ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻣﻦ  ﻣﺮﻫﻢ ﺯﺧﻢ ﭘﯿﺮ ﻣﻦ ﮐﻮ
ﻭﺍﺳﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪﻥ ﺗﻮ ﺁﯾﻨﻪ  ﺟﺎﺩﻩ ﯼ ﺳﺒﺰ ﮔﻢ ﺷﺪﻥ ﮐﻮ
ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮔﻢ ﺷﺪ  ﺗﻮﻏﺒﺎﺭ ﺗﺒﺎﻫﯽ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﯿﺎﺯ ﺧﺎﮎ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﻗﻠﻪ ﻓﺘﺢ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺑﺴﺘﯽ
ﺍﮔﺮ ﺷﮑﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺷﮑﺴﺘﻢ ﺍﮔﺮ ﺷﮑﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺷﮑﺴﺘﯽﺑﻪ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺮﺱ.........