تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره طور
آیات 9 تا 14
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
يَوْمَ تَمُورُ السَّمٰاءُ مَوْراً (٩)
[و آن در] روزى [است] كه آسمان به حركت و لرزه اى سخت در آيد؛
وَ تَسِيرُ الْجِبٰالُ سَيْراً (١٠)
و كوه ها [چون گرد و غبار] سريع و تند روان شوند
فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (١١)
پس در آن روز واى بر تكذيب كنندگان!
الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (١٢)
همانان كه با فرو رفتن [در گفتار و كردار باطل با حقايق] بازى مى كنند.
يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلىٰ نٰارِ جَهَنَّمَ دَعًّا (١٣)
روزى كه آنان را با خشونت و زور به سوى آتش مى رانند
هٰذِهِ النّٰارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهٰا تُكَذِّبُونَ (١٤)
[و به آنان مى گويند:] اين همان آتشى است كه همواره آن را تكذيب مى كرديد
نکته ها:
«مَور» در لغت به معناى حركت سريع و دورانى، امّا نامنظّم و گرداب وار است، آن گونه كه باد، گرد و غبار را در هوا مى پراكند و درهم مى پيچد.
«خوض» در اصل به معناى ورود در آب و عبور از آن است ولى در اصطلاح، به موردى گفته مى شود كه انسان در مطالب بيهوده و باطل وارد شود.
كلمه «دعّ» به معناى راندن همراه با خشونت است. چنانكه قرآن در سوره ماعون يكى از نشانه هاى تكذيب دين را، طرد يتيمان مى داند. «أرأيت الّذى يكذب بالدين فذلك الّذى يدعّ اليتيم»
همه هستى براى انسان آفريده شده است و همين كه پرونده انسان در زمين بسته شد، بساط هستى نيز جمع مى شود. «تمور السّماء مورا» در جاى ديگر نيز مى خوانيم: ما سفره آسمان را همچون طومار، درهم پيچيده و جمع مى كنيم. «نطوى السّماء كطىّ السّجلّ»(6)
ثابت و پابرجا تنها خداست. آسمان هاى محكم هفتگانه «و بنينا فوقكم سبعاً شداداً»(7) نيز سست مى شود و به صورت امواجى متحرّك در مى آيد، «تمور السّماء مورا» و كوه هايى كه سبب استقرار زمين بودند: «و جعلنا فيها رواسى شامخات»(8) آن روز بى قرار و سست و روان مى شوند. «و تسير الجبال»
-----
6) انبياء، 104.
7) نبأ، 12.
8) مرسلات، 27.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره طور
آیات 9 تا 14
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
يَوْمَ تَمُورُ السَّمٰاءُ مَوْراً (٩)
[و آن در] روزى [است] كه آسمان به حركت و لرزه اى سخت در آيد؛
وَ تَسِيرُ الْجِبٰالُ سَيْراً (١٠)
و كوه ها [چون گرد و غبار] سريع و تند روان شوند
فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (١١)
پس در آن روز واى بر تكذيب كنندگان!
الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (١٢)
همانان كه با فرو رفتن [در گفتار و كردار باطل با حقايق] بازى مى كنند.
يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلىٰ نٰارِ جَهَنَّمَ دَعًّا (١٣)
روزى كه آنان را با خشونت و زور به سوى آتش مى رانند
هٰذِهِ النّٰارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهٰا تُكَذِّبُونَ (١٤)
[و به آنان مى گويند:] اين همان آتشى است كه همواره آن را تكذيب مى كرديد
نکته ها:
«مَور» در لغت به معناى حركت سريع و دورانى، امّا نامنظّم و گرداب وار است، آن گونه كه باد، گرد و غبار را در هوا مى پراكند و درهم مى پيچد.
«خوض» در اصل به معناى ورود در آب و عبور از آن است ولى در اصطلاح، به موردى گفته مى شود كه انسان در مطالب بيهوده و باطل وارد شود.
كلمه «دعّ» به معناى راندن همراه با خشونت است. چنانكه قرآن در سوره ماعون يكى از نشانه هاى تكذيب دين را، طرد يتيمان مى داند. «أرأيت الّذى يكذب بالدين فذلك الّذى يدعّ اليتيم»
همه هستى براى انسان آفريده شده است و همين كه پرونده انسان در زمين بسته شد، بساط هستى نيز جمع مى شود. «تمور السّماء مورا» در جاى ديگر نيز مى خوانيم: ما سفره آسمان را همچون طومار، درهم پيچيده و جمع مى كنيم. «نطوى السّماء كطىّ السّجلّ»(6)
ثابت و پابرجا تنها خداست. آسمان هاى محكم هفتگانه «و بنينا فوقكم سبعاً شداداً»(7) نيز سست مى شود و به صورت امواجى متحرّك در مى آيد، «تمور السّماء مورا» و كوه هايى كه سبب استقرار زمين بودند: «و جعلنا فيها رواسى شامخات»(8) آن روز بى قرار و سست و روان مى شوند. «و تسير الجبال»
-----
6) انبياء، 104.
7) نبأ، 12.
8) مرسلات، 27.
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۱.۳k
۱۷ بهمن ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.