ﮐﻼﻣﯽ ﺍﺯ ﺷﯿﺦ ﺑﻬﺎﯾﯽ:
ﮐﻼﻣﯽ ﺍﺯ ﺷﯿﺦ ﺑﻬﺎﯾﯽ:
ﺁﺩﻣﯽ ﺍﮔﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ، ﺯﯾﺮﺍ:
ﺍﮔﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺍﺣﻤﻖ ﺍﺳﺖ !
ﺍﮔﺮ ﮐﻢ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺗﻨﺒﻞ ﺍﺳﺖ !
ﺍﮔﺮ ﺑﺨﺸﺶ ﮐﻨﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﻣﯿﮑﻨﺪ !
ﺍﮔﺮ ﺟﻤﻊ ﮔﺮﺍ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺑﺨﯿﻞ ﺍﺳﺖ !
ﺍﮔﺮ ﺳﺎﮐﺖ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﻻﻝ ﺍﺳﺖ !
ﺍﮔﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻭﺭﯼ ﮐﻨﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﻭﺭﺍﺝ ﻭ ﭘﺮ ﮔﻮﺳﺖ !
ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺮﺁﺭﺩ ﻭ ﺷﺒﻬﺎ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺭﯾﺎ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﺖ !
ﻭ ﺍﮔﺮ ﻧﮑﻨﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﮐﺎﻓﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﯽ ﺩﯾﻦ !
ﻟﺬﺍ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﺣﻤﺪ ﻭ ﺛﻨﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻋﺘﻨﺎ ﮐﺮﺩ
ﺁﺩﻣﯽ ﺍﮔﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﺳﻮﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ، ﺯﯾﺮﺍ:
ﺍﮔﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺍﺣﻤﻖ ﺍﺳﺖ !
ﺍﮔﺮ ﮐﻢ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺗﻨﺒﻞ ﺍﺳﺖ !
ﺍﮔﺮ ﺑﺨﺸﺶ ﮐﻨﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﻣﯿﮑﻨﺪ !
ﺍﮔﺮ ﺟﻤﻊ ﮔﺮﺍ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺑﺨﯿﻞ ﺍﺳﺖ !
ﺍﮔﺮ ﺳﺎﮐﺖ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﻻﻝ ﺍﺳﺖ !
ﺍﮔﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻭﺭﯼ ﮐﻨﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﻭﺭﺍﺝ ﻭ ﭘﺮ ﮔﻮﺳﺖ !
ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺮﺁﺭﺩ ﻭ ﺷﺒﻬﺎ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺭﯾﺎ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﺖ !
ﻭ ﺍﮔﺮ ﻧﮑﻨﺪ، ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﮐﺎﻓﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﯽ ﺩﯾﻦ !
ﻟﺬﺍ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﺣﻤﺪ ﻭ ﺛﻨﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻋﺘﻨﺎ ﮐﺮﺩ
۲۲۷
۱۸ بهمن ۱۳۹۲
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.