بسم الله الرحمن الرحيم

بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
حتی حیوانات نیز فقط با دشمن و خطر می‌جنگند! درمیان انسان‌هانیز هر جنگی، نشان از دشمنی شدید دارد.حال آیا اگر کسی با خداوند متعال دشمنی نداشته باشد، با او درگیر می‌شود و می‌جنگد؟!
درگیری، برای غلبه صورت می‌پذیرد وجنگ با دشمن، برای نابودی یا به تسلیم درآوردن اوست؛ آیا کسی می‌خواهد براو غلبه یابد و یا می‌تواند خداوند سبحان را نابود، یا تسلیم نماید؟!
هر کسی که اندک شناختی نسبت به خداوند سبحان داشته باشد، می‌داند که او نه تنها به بندگانش بدی نمی‌کند،بلکه نسبت به آنها ارحم الرّاحمین، غفار، عفو، ستار، لطیف، رئوف مهربان، قریب نزدیک و مجیب اجابت کننده می‌باشد و جز با دشمنش، با کسی دشمنی ندارد.
آزار و اذیت خود و دیگران، ریشه در جهل نادانی و بی‌خردی، عقده، حرص، حسادت، بدبینی، طمع، بی‌تربیتی و بد اخلاقی دارد که در حیات حیوانیِ نوع بشر ظهور و بروز دارد و خداوند متعال،سبحان مبرای از این اوصاف می‌باشد: سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ - منزه است پروردگار، پروردگار عزت و قدرت از توصيف‌هايی كه آنها می‏كنند.(سوره صافات آیه 180)
الف) - علت نخستین درگیری ذهنی با خداوند سبحان، عدم شناخت لازم از خدا و خود می‌باشد؛چنان که خود نوشته‌اید:از روی جهل!
ب) - علت دیگر، ضعف ایمان می‌باشد.بسیاری خداوند سبحان و خود را خوب می‌شناسند، اما ایمان نمی‌آورند!
ابلیس لعین، خدا را می‌شناخت، خوب هم می‌شناخت، خودش را هم می‌ شناخت و نسبت به حقایق پنهان و آشکار بسیاری علم داشت؛ هزاران سال عبادت داشت، به مقامات ملکوتی رسیده بود؛ اما ایمان نیاورده بود! چنان که بلعم باعور مستجاب الدعوة بود و سامری گوساله‌ساز، از عرقای قوم حضرت موسی علیه السلام بود، و امروزه نیز بسیاری را کفار، مشرکان، ظالمان و مفسدان، خدا را می‌شناسند و حتی می‌دانند که حشر و معادی در پیش دارند.
زیرساخت اعتقادی و رویکرد عملیِ شیطان‌ پرستی فردی یاسازماندهی شده در فراماسون، جنگ با خداوند متعال می‌باشد!
ج) - علت دیگر، تکبر است که ریشه تمامی انحرافات و ظلم‌ها می‌باشد! آن چه سبب نافرمانی و گردنکشی ابلیس لعین در برابر پروردگار عالم شد، تکبرش بود! او نه فقط خود را برتر از حضرت آدم علیه السلام می‌دید، بلکه تشخیص خود را برتر از علم، حکمت و حُکم خدا می‌دانست و می‌گفت: تو نباید مرا امر به سجده می‌نمودی، چرا که من برترم! و برای دیدگاه و نظر خود، ارجحیت قائل بود!
بالاخره آن که در ذهنش،یا حتی خیالش، با خداوند متعال درگیر می‌شود، خود را برتر می‌داند که به خود جرأت رویارویی می‌دهد!(ادامه دارد...)