موسیقی بین النهرین و آلات موسیقیایی او..
موسیقی بین النهرین و آلات موسیقیایی او..
از حدود پنج هزار سال پیش لوحه‌هایی با خط میخی در حفاریهای خاور نزدیک به دست آمد که در بر گیرنده‌ی اطلاعات فراوان از کاربرد موسیقی در سومر، بابل، آشور و همسایگان این نواحی یعنی آناتولی، ایران و فلسطین و سوریه است.وجود تصاویری از آلات موسیقیایی، خوانندگان، مراسم آیینی و مذهبی، حرکات نمایشی و رقص و صحنه‌های مشابه همگی دلالت بر اهمیت موسیقی در جوامع باستانی دارند.
کشف بقایای آلات موسیقیایی از اور بر آگاهی ما دراین باره می‌افزاید.از این ناحیه تعداد یازده ساز زهی به دست آمد که شامل دو چنگ بزرگ و نه چنگ کوچک است. البته تا کنون از منطقه سومر و بابل یک ساز کامل بدست نیامده، از ناحیه اور نیز یک جفت ساز بادی از جنس نقره و تعداد اندکی از انواع سازهای دیگر به دست آمده است.
علاوه بر اینها از بعضی مکانهای استقراری پیش از تاریخ بین‌النهرین قطعاتی از سازهای بادی استخوانی یافت شده است. سازهای چوبی زهی به دست آمده از اور دارای پوششی از ورقه طلا هستند و به زیبایی تزیین شده‌اند. علاوه بر طلا ازنقره، مس،سنگ لاجورد، مروارید دانه درشت و دیگر عناصر در تزیین سازها استفاده شده است.
نکته‌ی قابل توجه اینکه تزیینات با گذشت هزاره‌ها همچنان سالم باقی مانده‌اند. با استفاده ازهمین بقایا، محققان توانسته‌اند به اشکال و اندازه‌های دقیق سازها پی ببرند.ریزش سقف معابد باستانی باعث آسیب فراوان سازها شده به گونه‌‌ای که بازسازی آنها بسیار مشکل می‌نماید.
[تذکر این نکته ضروری است که سازها غالباً از درون معابد جهت انجام مراسم آیینی به دست آمده‌اند ]از مطالعات گسترده باستان شناسان و محققان اینگونه برمی‌آید که تفاوتهایی دراندازه سازها وجود داشته است. همچنین از مدارک معتبر،اینگونه استنباط می‌شود که چنگ بزرگ (harp)و چنگ کوچک (Lgre) دارای خاستگاهی واحد بوده ا‌ند.
رشته سیمهای چنگهای بزرگ تا انتهای قسمت کاسه مانند (کاسه مخصوص تولید صدا) کشیده شده‌اند.
سیمای چنگ گاو شکل دارای منشأ مشترک هستند. جعبه تولید صدا دراین ساز و سازهای مشابه به شکل واقعی یک گاو نشسته یا ایستاده است.
این ساز متعلق به اواسط هزاره‌ی سوم پ. م بوده و از ناحیه خاورنزدیک بدست آمده است. سرحیوان نیز به شکل گاو وحشی bison نمایش داده شده است.سایر قسمتهای بدن این گاو حالت نموداری (شماتیک) دارد .جعبه تولید صدا به شکل ذوزنقه یا مستطیل تعبیه شده که سر گاو در قسمت جلو به آن متصل گردیده است.
این چنگ از آرامگاه سلاطین اور به همراه تعدادی ساز دیگر با اندازه‌های متفاوت بدست آمده که قسمت سر یکی از این سازها به شکل یک گاو بوده و با زیبایی هر چه تمامتر با کمک طلا و سنگ لاجورد تزیین یافته است. این ساز، بزرگترین چنگ بدست آمده از این منطقه برآورد شده است.
از حدود پنج هزار سال پیش لوحه‌هایی با خط میخی در حفاریهای خاور نزدیک به دست آمد که در بر گیرنده‌ی اطلاعات فراوان از کاربرد موسیقی در سومر، بابل، آشور و همسایگان این نواحی یعنی آناتولی، ایران و فلسطین و سوریه است.وجود تصاویری از آلات موسیقیایی، خوانندگان، مراسم آیینی و مذهبی، حرکات نمایشی و رقص و صحنه‌های مشابه همگی دلالت بر اهمیت موسیقی در جوامع باستانی دارند.
کشف بقایای آلات موسیقیایی از اور بر آگاهی ما دراین باره می‌افزاید.از این ناحیه تعداد یازده ساز زهی به دست آمد که شامل دو چنگ بزرگ و نه چنگ کوچک است. البته تا کنون از منطقه سومر و بابل یک ساز کامل بدست نیامده، از ناحیه اور نیز یک جفت ساز بادی از جنس نقره و تعداد اندکی از انواع سازهای دیگر به دست آمده است.
علاوه بر اینها از بعضی مکانهای استقراری پیش از تاریخ بین‌النهرین قطعاتی از سازهای بادی استخوانی یافت شده است. سازهای چوبی زهی به دست آمده از اور دارای پوششی از ورقه طلا هستند و به زیبایی تزیین شده‌اند. علاوه بر طلا ازنقره، مس،سنگ لاجورد، مروارید دانه درشت و دیگر عناصر در تزیین سازها استفاده شده است.
نکته‌ی قابل توجه اینکه تزیینات با گذشت هزاره‌ها همچنان سالم باقی مانده‌اند. با استفاده ازهمین بقایا، محققان توانسته‌اند به اشکال و اندازه‌های دقیق سازها پی ببرند.ریزش سقف معابد باستانی باعث آسیب فراوان سازها شده به گونه‌‌ای که بازسازی آنها بسیار مشکل می‌نماید.
[تذکر این نکته ضروری است که سازها غالباً از درون معابد جهت انجام مراسم آیینی به دست آمده‌اند ]از مطالعات گسترده باستان شناسان و محققان اینگونه برمی‌آید که تفاوتهایی دراندازه سازها وجود داشته است. همچنین از مدارک معتبر،اینگونه استنباط می‌شود که چنگ بزرگ (harp)و چنگ کوچک (Lgre) دارای خاستگاهی واحد بوده ا‌ند.
رشته سیمهای چنگهای بزرگ تا انتهای قسمت کاسه مانند (کاسه مخصوص تولید صدا) کشیده شده‌اند.
سیمای چنگ گاو شکل دارای منشأ مشترک هستند. جعبه تولید صدا دراین ساز و سازهای مشابه به شکل واقعی یک گاو نشسته یا ایستاده است.
این ساز متعلق به اواسط هزاره‌ی سوم پ. م بوده و از ناحیه خاورنزدیک بدست آمده است. سرحیوان نیز به شکل گاو وحشی bison نمایش داده شده است.سایر قسمتهای بدن این گاو حالت نموداری (شماتیک) دارد .جعبه تولید صدا به شکل ذوزنقه یا مستطیل تعبیه شده که سر گاو در قسمت جلو به آن متصل گردیده است.
این چنگ از آرامگاه سلاطین اور به همراه تعدادی ساز دیگر با اندازه‌های متفاوت بدست آمده که قسمت سر یکی از این سازها به شکل یک گاو بوده و با زیبایی هر چه تمامتر با کمک طلا و سنگ لاجورد تزیین یافته است. این ساز، بزرگترین چنگ بدست آمده از این منطقه برآورد شده است.
۱.۱k
۲۹ آبان ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.