تقدیمی واسه خودم

تو مثلِ خواب خوب فانتزی ولی من کابوس غم
بس آدما همه جا *ایه مال و پابوستن
بس که دستبرد میزنن به حرارت فانوس من
به گدایی میفتم خُب منی که ناموستم آ ،