بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت اول : ثمره خوب بودن باید این باشد :
ما با تعبیر حال خوب در ادبیات فارسی آشنا هستیم. انگار کلمه حال خوب، خلاصه ای از همه خوبی ها و عصاره ای از یک زندگی خوب است. در دعای آغاز سال شمسی هم ائمه اطهار علیهم السلام درخواست چنین حال خوبی را به ما یاد داده اند. حال خوب غیر از واقعیت های اطراف انسان است و حتی می تواند غیر از واقعیت های درونی انسان باشد. واقعیت های پیرامونی یا درونی ما هرچه باشند، باید حال ما خوب باشد.
یکی از نقاط مشترک بین زندگی عموم انسان ها و خداوند متعال همین حال خوب است. فقط آدم ها نیستند که دوست دارندحال آنها خوب باشد، بلکه خداوند نیز خیلی اصرار دارند که آدم ها حالشان خوب باشد. نتیجه دینداری، برخورداری از حال خوب است.
گاهی آدم ها این حال خوب را در اوج در اولیای خدا می بینند ولی معمولا برای رسیدن به این اوج برنامه ریزی نمی کنند. گاهی هم انسان ها به صورت سخاوتمندانه از حال خوب خودشان می گذرند، آن را را از دست می دهند و یا از بین می برند و این خیلی بد است.این سخاوتمندی بد برای چیست؟ انسان ها با بی اعتنایی به حال بد خود و تن دادن به حال بد، از خدا دور می شوند. هر کس می خواهد حال خوش معنوی را تجربه کند باید حال خود را خوب کند. قوای ذهنی و قدرت تفکر نیاز به حال خوب دارد. عقل و رشد عقلانیت به حال خوب بستگی دارد.
آدم که حال خوبی نداشته باشد مانند کسی است که تب بالایی داشته باشد. علت حال بد را مانند تب باید ریشه یابی کرد و حال خوب را باید ریشه ای درست کرد.
حال بد می تواند به انسان لطمه های جبران ناپذیری وارد کند. حال بد فکر انسان را مخدوش می کند.حال بد علاقه های انسان را از تعادل خارج می کند. حال بد انسان را از تعادل انسانی خود خارج می کند.حال بد می تواند بر باورها و اعتقادات انسان اثرگذار باشد.حال بد باعث نفوذ شیطان در انسان می شود که در برخی موارد ممکن است با ناشکری های وحشتناک از طرف انسان روبرو باشد.
در حال خوب خیلی امور خوب می تواند برای انسان اتفاق بیفتد.در روایات هست که شما وقتی دارای حال خوب هستید از آن برای هر نوع کار خوب و خیر و هرگونه عبادتی استفاده کنید. ما باید به طور دائم حواسمان به خودمان باشد و مراقبه نفس داشته باشیم.
عادت کردن به حال بد خیلی بدتر از هر چیز دیگری است؛ به حدی که ممکن است انسان به جایی برسد که نمی خواهد از حال بد فاصله بگیرد. یک زمانی خدا می خواهد با یک شرایطی برای انسان حال خوب ایجاد کند ولی خود انسان به دنبال چیز دیگری که حال او را بد می کند می رود چرا که به حال بد عادت کرده است.(ادامه دارد...)
قسمت اول : ثمره خوب بودن باید این باشد :
ما با تعبیر حال خوب در ادبیات فارسی آشنا هستیم. انگار کلمه حال خوب، خلاصه ای از همه خوبی ها و عصاره ای از یک زندگی خوب است. در دعای آغاز سال شمسی هم ائمه اطهار علیهم السلام درخواست چنین حال خوبی را به ما یاد داده اند. حال خوب غیر از واقعیت های اطراف انسان است و حتی می تواند غیر از واقعیت های درونی انسان باشد. واقعیت های پیرامونی یا درونی ما هرچه باشند، باید حال ما خوب باشد.
یکی از نقاط مشترک بین زندگی عموم انسان ها و خداوند متعال همین حال خوب است. فقط آدم ها نیستند که دوست دارندحال آنها خوب باشد، بلکه خداوند نیز خیلی اصرار دارند که آدم ها حالشان خوب باشد. نتیجه دینداری، برخورداری از حال خوب است.
گاهی آدم ها این حال خوب را در اوج در اولیای خدا می بینند ولی معمولا برای رسیدن به این اوج برنامه ریزی نمی کنند. گاهی هم انسان ها به صورت سخاوتمندانه از حال خوب خودشان می گذرند، آن را را از دست می دهند و یا از بین می برند و این خیلی بد است.این سخاوتمندی بد برای چیست؟ انسان ها با بی اعتنایی به حال بد خود و تن دادن به حال بد، از خدا دور می شوند. هر کس می خواهد حال خوش معنوی را تجربه کند باید حال خود را خوب کند. قوای ذهنی و قدرت تفکر نیاز به حال خوب دارد. عقل و رشد عقلانیت به حال خوب بستگی دارد.
آدم که حال خوبی نداشته باشد مانند کسی است که تب بالایی داشته باشد. علت حال بد را مانند تب باید ریشه یابی کرد و حال خوب را باید ریشه ای درست کرد.
حال بد می تواند به انسان لطمه های جبران ناپذیری وارد کند. حال بد فکر انسان را مخدوش می کند.حال بد علاقه های انسان را از تعادل خارج می کند. حال بد انسان را از تعادل انسانی خود خارج می کند.حال بد می تواند بر باورها و اعتقادات انسان اثرگذار باشد.حال بد باعث نفوذ شیطان در انسان می شود که در برخی موارد ممکن است با ناشکری های وحشتناک از طرف انسان روبرو باشد.
در حال خوب خیلی امور خوب می تواند برای انسان اتفاق بیفتد.در روایات هست که شما وقتی دارای حال خوب هستید از آن برای هر نوع کار خوب و خیر و هرگونه عبادتی استفاده کنید. ما باید به طور دائم حواسمان به خودمان باشد و مراقبه نفس داشته باشیم.
عادت کردن به حال بد خیلی بدتر از هر چیز دیگری است؛ به حدی که ممکن است انسان به جایی برسد که نمی خواهد از حال بد فاصله بگیرد. یک زمانی خدا می خواهد با یک شرایطی برای انسان حال خوب ایجاد کند ولی خود انسان به دنبال چیز دیگری که حال او را بد می کند می رود چرا که به حال بد عادت کرده است.(ادامه دارد...)
۵.۱k
۲۲ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.