دلتنگی های آدمی را

دلتنگی های آدمی را،
باد ترانه ای می خواند
رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده می گیرد

و هر دانه ی برفی
به اشکی ناریخته می ماند

سکوت سرشار از سخنان ناگفته است
از حرکات ناکرده
اعتراف به عشق های نهان
و شگفتی های بر زبان نیامده
در این سکوت حقیقت ما نهفته است
حقیقت تو
و
من


مارگوت بیگل
ترجمه احمد شاملو

بمناسبت زادروز احمد شاملو

Delnevesht
https://telegram.me/wisgooniha