تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره محمد (صل الله عليه و آله و سلم)
آیه 35
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیم
فَلاٰ تَهِنُوا وَ تَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَ اللّٰهُ مَعَكُمْ وَ لَنْ يَتِرَكُمْ أَعْمٰالَكُمْ (٣٥)
پس [با توجه به يارى و كارسازى خدا] سست نشويد و [كافران و مشركان را] به آشتى و صلحى [كه براى شما خفّت بار است] دعوت نكنيد، در حالى كه شما برتر هستيد و خدا با شماست و هرگز از [ثواب و پاداش] اعمالتان نمى كاهد
نکته ها:
جمله «يَتِرَكم» از «وتر» به معناى نقصان و كاهش است.
سؤال: قرآن در يك جا مى فرمايد: «و ان جنحوا للسلم فاجنح لها»(98) اگر دشمن آغوش خود را براى صلح باز كرد، شما نيز بال خود را بگشاييد و پيشنهاد صلح را بپذيريد، امّا اين آيه از صلح انتقاد كرده و مى فرمايد: «فلاتَهنوا و تَدعوا الى السّلم» پس تكليف چيست و بايد به كدام آيه عمل كرد؟
پاسخ: هر آيه نظر به يك جنبه اى دارد، سازش بر اساس ترس و سستى و رعب زدگى ناپسند است، زيرا آرزو و علاقه دشمنان همين است، «ودّوا لو تدهن فيُدهنون»(99) امّا مدارا كه از موضع قدرت و ترحم بر ضعيف است، پسنديده مى باشد. چنانكه آهسته رفتن گاهى بر اساس ضعف جسمى است وگاهى براى همراهى با كودكان و سالمندان كه توان تند رفتن ندارند. اسلام مى فرمايد: شما از نظر روحيه، قدرت و امكانات بايد در مرحله عالى باشيد و در آن حال اگر دشمن تقاضاى صلح كرد بپذيريد.
مراد از معيّت و همراهى خداوند با مؤمنان «و اللّه معكم»، معيّت عمومى خداوند، كه فرموده است: «هو معكم اين ما كنتم»(100) نيست، بلكه معيّت خاص است كه در اينجا به معناى عزّت و نصرت و هدايت ويژه الهى نسبت به مجاهدان راه اوست.(101) چنانكه در آيات ديگر نيز به اين همراهى خاص اشاره شده است: «انّ اللّه لمع المحسنين»(102)
هنگامى كه خداوند متعال خطاب به مؤمنان فرمود: «و انتم الاعلون» امكان داشت كه برخى مؤمنان با ديدن كمى نفرات خودى و كثرت نفرات و تجهيزات و قدرت دشمن دچار ترديد و دودلى شوند، لذا خداوند بلافاصله فرمود: «واللّه معكم».(103)
-----
98) انفال، 61.
99) قلم، 9.
100) حديد، 4.
101) تفسير فرقان.
102) عنكبوت، 69.
103) تفسير كبيرفخررازى.
پیامها :
- مؤمن، نبايد به خود سستى راه دهد. «يا أيّها الّذين آمنوا... فلاتهنوا»
- صلابت و استحكام جبهه داخلى، شرط اساسى پيروزى است. «فلاتهنوا...»
- پيشنهاد صلح و سازش، از جانب جبهه ايمان مطرح نمى گردد. «فلاتهنوا و تدعوا الى السلم» (ولى اگر دشمنان پيشنهاد دادند و به مصلحت بود پذيرفته مى شود.
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره محمد (صل الله عليه و آله و سلم)
آیه 35
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیم
فَلاٰ تَهِنُوا وَ تَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَ اللّٰهُ مَعَكُمْ وَ لَنْ يَتِرَكُمْ أَعْمٰالَكُمْ (٣٥)
پس [با توجه به يارى و كارسازى خدا] سست نشويد و [كافران و مشركان را] به آشتى و صلحى [كه براى شما خفّت بار است] دعوت نكنيد، در حالى كه شما برتر هستيد و خدا با شماست و هرگز از [ثواب و پاداش] اعمالتان نمى كاهد
نکته ها:
جمله «يَتِرَكم» از «وتر» به معناى نقصان و كاهش است.
سؤال: قرآن در يك جا مى فرمايد: «و ان جنحوا للسلم فاجنح لها»(98) اگر دشمن آغوش خود را براى صلح باز كرد، شما نيز بال خود را بگشاييد و پيشنهاد صلح را بپذيريد، امّا اين آيه از صلح انتقاد كرده و مى فرمايد: «فلاتَهنوا و تَدعوا الى السّلم» پس تكليف چيست و بايد به كدام آيه عمل كرد؟
پاسخ: هر آيه نظر به يك جنبه اى دارد، سازش بر اساس ترس و سستى و رعب زدگى ناپسند است، زيرا آرزو و علاقه دشمنان همين است، «ودّوا لو تدهن فيُدهنون»(99) امّا مدارا كه از موضع قدرت و ترحم بر ضعيف است، پسنديده مى باشد. چنانكه آهسته رفتن گاهى بر اساس ضعف جسمى است وگاهى براى همراهى با كودكان و سالمندان كه توان تند رفتن ندارند. اسلام مى فرمايد: شما از نظر روحيه، قدرت و امكانات بايد در مرحله عالى باشيد و در آن حال اگر دشمن تقاضاى صلح كرد بپذيريد.
مراد از معيّت و همراهى خداوند با مؤمنان «و اللّه معكم»، معيّت عمومى خداوند، كه فرموده است: «هو معكم اين ما كنتم»(100) نيست، بلكه معيّت خاص است كه در اينجا به معناى عزّت و نصرت و هدايت ويژه الهى نسبت به مجاهدان راه اوست.(101) چنانكه در آيات ديگر نيز به اين همراهى خاص اشاره شده است: «انّ اللّه لمع المحسنين»(102)
هنگامى كه خداوند متعال خطاب به مؤمنان فرمود: «و انتم الاعلون» امكان داشت كه برخى مؤمنان با ديدن كمى نفرات خودى و كثرت نفرات و تجهيزات و قدرت دشمن دچار ترديد و دودلى شوند، لذا خداوند بلافاصله فرمود: «واللّه معكم».(103)
-----
98) انفال، 61.
99) قلم، 9.
100) حديد، 4.
101) تفسير فرقان.
102) عنكبوت، 69.
103) تفسير كبيرفخررازى.
پیامها :
- مؤمن، نبايد به خود سستى راه دهد. «يا أيّها الّذين آمنوا... فلاتهنوا»
- صلابت و استحكام جبهه داخلى، شرط اساسى پيروزى است. «فلاتهنوا...»
- پيشنهاد صلح و سازش، از جانب جبهه ايمان مطرح نمى گردد. «فلاتهنوا و تدعوا الى السلم» (ولى اگر دشمنان پيشنهاد دادند و به مصلحت بود پذيرفته مى شود.
۲.۵k
۰۳ آذر ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.