پروانه ابی پارت ۱۴

رهام:باز که داری قرمز میشی
آرام:اره .رهام خسته شدم تو یه کاری کن. دیگ نمیتونم این دردو تحمل کنم
رهام:ببین دکتر رفتیم..
آرام:دکتر درد و سرتان رو میدونه من انگاری طلسم شدم
رهام:نگران باش خوب میشی
رهام رفت بیرون و دو دقیقه بعدش مقاره امد داخل
وقتی امد داخل ترسیدم و پتو رو انداختم روی خودم
امیر:لازم نیس بترسی میدونم چی شده
از زیر پتو امدم بیرون
آرام:تو از کجا میدونی؟
امیر:دیانا گفت
آرام:خجالت اوره
امیر:ببین اینجا هیچ کس نمیتونه کمکت کنه میتونی بری اسپانیا. اونجا یه نفرو میشناسم که از این دردای عجیب سر در میاره
آرام:پولشو از کجا بیارم
امیر:بهت میدم
آرام:نه نه اصلا
امیر:ببین تو مثل خواهرم مهمی پس باید ازم قبول کنی
آرام:با کی برم اخه
امیر:اگه بخوای من میام. دوتایی میریم و درمونت میکنیم و بر میگردیم
آرام:دوست دارم اما نمیتونم شمارو از کار و زندگی باز کنم
امیر:اینا مهم‌نیس
آرام:چطوری میتونم ازت تشکر کنم
امیر:تشکر؟.خوب بهت خوش بگذره و پول رو ازم قبول کنی
آرام:باشه(بابغض)
مقاره خیلی ادم خوبی بود و ازش خوشم امد
امیر:چرا گریه میکنی؟
آرام:باورم‌نمیشه که انقدر خوش قلبی
لب خند زد
امیر:فردا بلیط بگیرم
آرام:اره ممنون
امیر رفت بیرون ۵دقیقه بعد رایان امد داخل
رایان:خوبی؟
آرام:اره ممنون
رایان:خوبه. چیزی لازم داشتی بگو
آرام:باشه ممنونم
رایان رفت بیرون و نیم ساعتی کسی وارد اتاق نشد
عسل بدون در زدن وارد اتاق شد!!
آرام:حسود خان چی شده؟
عسل:اینجا قسر در رفتی ولی منو دست کم نگیر بچه ننه
آرام:چشم (باخنده شیطونی)
رفت بیرون
عسل:
دختره ی گدا اخه چی داره که امیر دوسش داره .از توی اتاق امدم بیرون امیر جلوم سبز شد