هیچکس ارزشش را ندارد که اشکت را جاری کند

هیچکس ارزشش را ندارد که اشکت را جاری کند
اما اگر روزی دلت از کسی آنقدر گرفت که به اشک رو آوردی آنقدر گریه کن تا جایی که اثری از آن آدم در تو نماند!
مثل باران که غبار را از روی شیشه می شوید
در پس هر باران آفتابی زیباست...
اگر آدمی را روز اول جدایی از خودت نیاندازی بیرون هر روز وجودت را مثل خوره میخورد
و تو می مانی و یک منِ تو خالی...