پارت۶۷

بنفشه هم سرا پا گوش شده بود و به من زل زده بود. گفتم:

ـ فردا چه شما زودتر رسيدين، چه اونا زودتر، فرقي نداره! مهم اينه که تو به همه سلام مي کني جز اون. اون خودش بايد به تو سلام کنه. مي دوني اين مصداق چيه؟

بنفشه سريع گفت:

ـ اگر با ديگرانش بود ميلي، چرا ظرف مرا بشکست ليلي؟!

ـ آفرين، ولي اون شازده توي اون لحظه اصلا اين به ذهنش هم نمي رسه. فقط هي به اين فکر مي کنه که تو چرا اين جوري کردي؟! يه جورايي با دست پس زدن و با پا پيش کشيدنه. بعد از اونم تا وقتي که اون جايين هر جايي که اون هست تو پات و نمي ذاري. اگه هم تو جايي بودي که اونم اومد، مثلا توي اتاق يا توي آشپزخونه، اون وقت تو سريع جات و عوض کن. يعني چي؟ يعني اين که اصلا دوست نداري جايي که اونم هست توام باشي. سر سفره هم که خواستين بشينين، يه جايي مي شيني که اصلاً تو ديدش نباشي.