11. زمانی بر مردم خواهد آمد که در آن عافیت ده جزء است ،
11. زمانی بر مردم خواهد آمد که در آن عافیت ده جزء است ،
که نه جزء آن در کناره گیری از مردم ، و یک جزء آن در خاموشی است.
یأتی علی الناس زمان تکون العافیة فیه عشرة اجزاء : تسعة منها فی اعتزال الناس و واحد فی الصمت
تحف العقول ، ص (470)
12. از امام رضا ( علیه السلام ) از حقیقت توکل سؤال شد .
فرمود : این که جز خدا از کسی نترسی.
سئل الرضا ( علیه السلام ) عن حد التوکل ، فقال ( ع ) : أن لا تخاف احدا الا الله
تحف العقول ، ص (469)
13. بخیل را آسایشی نیست ،
و حسود را خوشی و لذتی نیست ،
و زمامدار را وفایی نیست ،
و دروغگو را مروت و مردانگی نیست.
لیس لبخیل راحة ، و لا لحسود لذة ، و لا لملوک وفاء ، و لا لکذوب مروة
تحف العقول ، ص (473)
14. به خداوند خوشبین باش ،
زیرا هرکه به خدا خوشبین باشد ، خدا با گمان خوش او همراه است ،
و هرکه به رزق و روزی اندک خشنود باشد ، خداوند به کردار اندک او خشنود باشد ،
و هرکه به اندک از روزی حلال خشنود باشد ، بارش سبک و خانواده اش در نعمت باشد و خداوند او را به درد دنیا و دوایش بینا سازد و او را از دنیا به سلامت به دار السلام بهشت رساند.
أحسن الظن بالله ، فإن من حسن ظنه بالله کان عند ظنه ، و من رضی بالقلیل من الرزق قبل منه الیسیر من العمل ، و من رضی بالیسیر من الحلال خفت مؤونته و نعم أهله و بصره الله داء الدنیا و دواءها و اخرجه منها سالما الی دار السلام
تحف العقول ، ص (472)
15. ایمان چهار رکن است :
توکل بر خدا ،
رضا به قضای خدا ،
تسلیم به امر خدا ،
واگذاشتن کار به خدا
الایمان أربعة أرکان : التوکل علی الله ، و الرضا بقضاء الله ، و التسلیم لأمر الله ، و التفویض الی الله
تحف العقول ، ص (469)
16. از امام رضا درباره بهترین بندگان سؤال شد .
فرمود : آنان هرگاه نیکی کنند خوشحال شوند ،
و هرگاه بدی کنند آمرزش خواهند ،
و هرگاه عطا شوند شکر گزارند ،
و هرگاه بلا بینند صبر کنند ،
و هرگاه خشم کنند ، درگذرند.
سئل ( علیه السلام) عن خیار العباد ، فقال : الذین اذا أحسنوا استبشروا ، و اذا اساءوا استغفروا ، و اذا أعطوا شکروا ، و اذا ابتلوا صبروا ، و اذا غضبوا عفوا
تحف العقول ، ص (469)
17. از حضرت امام رضا ( علیه السلام ) درباره خوشی دنیا سؤال شد .
فرمود : وسعت منزل و زیادی دوستان
سئل الامام الرضا ( علیه السلام ) عن عیش الدنیا ، فقال : سعة المنزل و کثرة المحبین
بحار الانوار ، ج 76، ص (152)
18. هر کس اندوه و مشکلی را از مؤمنی برطرف نماید ،
خداوند در روز قیامت اندوه را از قلبش برطرف سازد.
من فرج عن مؤمن فرج الله عن قلبه یوم القیامة
اصول کافی ، ج 3 ، ص (268)
19. بعد از انجام واجبات ،
کاری بهتر از ایجاد خوشحالی برای مؤمن ، نزد خداوند بزرگ نیست.
لیس شیء من الاعمال عند الله عزوجل بعد الفرائض افضل من إدخال السرور علی المؤمن
بحار الانوار ، ج 78، ص (347)
20. به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.
تزاوروا تحابوا و تصافحوا و لا تحاشموا
بحار الانوار ، ج 78، ص (347)
🍄 🍄 🍄 🍄 🍄
که نه جزء آن در کناره گیری از مردم ، و یک جزء آن در خاموشی است.
یأتی علی الناس زمان تکون العافیة فیه عشرة اجزاء : تسعة منها فی اعتزال الناس و واحد فی الصمت
تحف العقول ، ص (470)
12. از امام رضا ( علیه السلام ) از حقیقت توکل سؤال شد .
فرمود : این که جز خدا از کسی نترسی.
سئل الرضا ( علیه السلام ) عن حد التوکل ، فقال ( ع ) : أن لا تخاف احدا الا الله
تحف العقول ، ص (469)
13. بخیل را آسایشی نیست ،
و حسود را خوشی و لذتی نیست ،
و زمامدار را وفایی نیست ،
و دروغگو را مروت و مردانگی نیست.
لیس لبخیل راحة ، و لا لحسود لذة ، و لا لملوک وفاء ، و لا لکذوب مروة
تحف العقول ، ص (473)
14. به خداوند خوشبین باش ،
زیرا هرکه به خدا خوشبین باشد ، خدا با گمان خوش او همراه است ،
و هرکه به رزق و روزی اندک خشنود باشد ، خداوند به کردار اندک او خشنود باشد ،
و هرکه به اندک از روزی حلال خشنود باشد ، بارش سبک و خانواده اش در نعمت باشد و خداوند او را به درد دنیا و دوایش بینا سازد و او را از دنیا به سلامت به دار السلام بهشت رساند.
أحسن الظن بالله ، فإن من حسن ظنه بالله کان عند ظنه ، و من رضی بالقلیل من الرزق قبل منه الیسیر من العمل ، و من رضی بالیسیر من الحلال خفت مؤونته و نعم أهله و بصره الله داء الدنیا و دواءها و اخرجه منها سالما الی دار السلام
تحف العقول ، ص (472)
15. ایمان چهار رکن است :
توکل بر خدا ،
رضا به قضای خدا ،
تسلیم به امر خدا ،
واگذاشتن کار به خدا
الایمان أربعة أرکان : التوکل علی الله ، و الرضا بقضاء الله ، و التسلیم لأمر الله ، و التفویض الی الله
تحف العقول ، ص (469)
16. از امام رضا درباره بهترین بندگان سؤال شد .
فرمود : آنان هرگاه نیکی کنند خوشحال شوند ،
و هرگاه بدی کنند آمرزش خواهند ،
و هرگاه عطا شوند شکر گزارند ،
و هرگاه بلا بینند صبر کنند ،
و هرگاه خشم کنند ، درگذرند.
سئل ( علیه السلام) عن خیار العباد ، فقال : الذین اذا أحسنوا استبشروا ، و اذا اساءوا استغفروا ، و اذا أعطوا شکروا ، و اذا ابتلوا صبروا ، و اذا غضبوا عفوا
تحف العقول ، ص (469)
17. از حضرت امام رضا ( علیه السلام ) درباره خوشی دنیا سؤال شد .
فرمود : وسعت منزل و زیادی دوستان
سئل الامام الرضا ( علیه السلام ) عن عیش الدنیا ، فقال : سعة المنزل و کثرة المحبین
بحار الانوار ، ج 76، ص (152)
18. هر کس اندوه و مشکلی را از مؤمنی برطرف نماید ،
خداوند در روز قیامت اندوه را از قلبش برطرف سازد.
من فرج عن مؤمن فرج الله عن قلبه یوم القیامة
اصول کافی ، ج 3 ، ص (268)
19. بعد از انجام واجبات ،
کاری بهتر از ایجاد خوشحالی برای مؤمن ، نزد خداوند بزرگ نیست.
لیس شیء من الاعمال عند الله عزوجل بعد الفرائض افضل من إدخال السرور علی المؤمن
بحار الانوار ، ج 78، ص (347)
20. به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.
تزاوروا تحابوا و تصافحوا و لا تحاشموا
بحار الانوار ، ج 78، ص (347)
🍄 🍄 🍄 🍄 🍄
۵.۸k
۱۷ آبان ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.