تفسیر قرآن
اخوّت و برادرى از منظر تفسیر قرآن
آیه 10 سوره حجرات
از امتيازات اسلام آن است كه اصلاحات را از ريشه شروع مى كند. مثلا مى فرمايد: «اِنّ العِزّة لِلّه جَميعاً»(75) تمام عزّت براى خداست، چرا به خاطر كسب عزّت به سراغ اين و آن مى رويد؟ يا مى فرمايد: «انّ القوّة لِلّه جَميعاً»(76) تمام قدرت ها از اوست، چرا هر ساعتى دور يك نفر مى چرخيد!؟ در اين آيه نيز مى فرمايد: همه ى مؤمنان با يكديگر برادرند، بعد مى فرمايد: اكنون كه همه برادر هستيد، قهر و جدال چرا؟ همه با هم دوست باشيد.
بنابراين براى اصلاح رفتار فرد و جامعه بايد مبناى فكرى و اعتقادى آنان را اصلاح كرد.
طرح برادرى واُخوّت وبكارگيرى اين واژه، از ابتكارات اسلام است.
در صدر اسلام پيامبرصلى الله عليه وآله به همراه هفتصد و چهل نفر در منطقه ى «نخيله» حضور داشتند كه جبرئيل نازل شد و فرمود: خداوند ميان فرشتگان عقد برادرى بسته است، حضرت نيز ميان اصحابش عقد اُخوّت بست و هر كس با كسى برادر مى شد. مثلاً:
ابوبكر با عمر، عثمان با عبدالرّحمن، سلمان با ابوذر، طلحه با زبير، مصعب با ابوايّوب انصارى، حمزه با زيدبن حارثه، ابودرداء با بلال، جعفر طيّار با معاذبن جبل، مقداد با عمّار، عايشه با حفصه، امّ سلمه با صفيّه و شخص پيامبرصلى الله عليه وآله با على عليه السلام عقد اخوّت بستند.(77)
در جنگ اُحد، پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله دستور داد دو نفر از شهدا، به نام هاى عبداللَّه بن عمر و عمربن جموح را كه ميانشان برادرى برقرار شده بود، در يك قبر دفن كنند.(78)
برادرى نسبى، روزى گسسته خواهد شد، «فلا اَنساب بينهم»(79) ولى برادرى دينى حتّى در قيامت پايدار است. «اِخواناً على سُرُرٍ متقابِلين»(80)
دوستى و برادرى بايد تنها براى خدا باشد. اگر كسى با ديگرى بخاطر دنيا دوست شود، به آنچه انتظار دارد نمى رسد و در قيامت نيز دشمن يكديگر مى شوند.(81) قرآن مى فرمايد: در قيامت، دوستان با هم دشمن مى گردند جز متّقين. «الاَخلاّءُ يَومئذ بَعضهم لِبَعض عَدوٌّ الاّ المتّقين»(82)
آنچه مهم تر از گرفتن برادر است، حفظ برادرى است. در روايات از كسانى كه برادران دينى خود را رها مى كنند به شدّت انتقاد شده و سفارش شده است كه اگر برادران از تو فاصله گرفتند، تو با آنان رفت و آمد داشته باش. «صِلْ مَن قَطعك»(83)
امام صادق عليه السلام فرمود: مؤمن برادر مؤمن است، مانند يك جسد كه اگر بخشى از آن بيمار گردد، همه ى بدن ناراحت است.(84)
75) يونس، 65.
76) بقره، 165.
77) بحار، ج 38، ص 335.
78) شرح ابن الحديد، ج 14، ص 214 ؛ بحار، ج 20، ص 121.
79) مؤمنون، 101.
80) حجر، 47.
81) بحار، ج 74، ص 167.
82) زخرف، 67.
83) بحار، ج 78، ص 71.
84) كافى، ج 2، ص 133.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
آیه 10 سوره حجرات
از امتيازات اسلام آن است كه اصلاحات را از ريشه شروع مى كند. مثلا مى فرمايد: «اِنّ العِزّة لِلّه جَميعاً»(75) تمام عزّت براى خداست، چرا به خاطر كسب عزّت به سراغ اين و آن مى رويد؟ يا مى فرمايد: «انّ القوّة لِلّه جَميعاً»(76) تمام قدرت ها از اوست، چرا هر ساعتى دور يك نفر مى چرخيد!؟ در اين آيه نيز مى فرمايد: همه ى مؤمنان با يكديگر برادرند، بعد مى فرمايد: اكنون كه همه برادر هستيد، قهر و جدال چرا؟ همه با هم دوست باشيد.
بنابراين براى اصلاح رفتار فرد و جامعه بايد مبناى فكرى و اعتقادى آنان را اصلاح كرد.
طرح برادرى واُخوّت وبكارگيرى اين واژه، از ابتكارات اسلام است.
در صدر اسلام پيامبرصلى الله عليه وآله به همراه هفتصد و چهل نفر در منطقه ى «نخيله» حضور داشتند كه جبرئيل نازل شد و فرمود: خداوند ميان فرشتگان عقد برادرى بسته است، حضرت نيز ميان اصحابش عقد اُخوّت بست و هر كس با كسى برادر مى شد. مثلاً:
ابوبكر با عمر، عثمان با عبدالرّحمن، سلمان با ابوذر، طلحه با زبير، مصعب با ابوايّوب انصارى، حمزه با زيدبن حارثه، ابودرداء با بلال، جعفر طيّار با معاذبن جبل، مقداد با عمّار، عايشه با حفصه، امّ سلمه با صفيّه و شخص پيامبرصلى الله عليه وآله با على عليه السلام عقد اخوّت بستند.(77)
در جنگ اُحد، پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله دستور داد دو نفر از شهدا، به نام هاى عبداللَّه بن عمر و عمربن جموح را كه ميانشان برادرى برقرار شده بود، در يك قبر دفن كنند.(78)
برادرى نسبى، روزى گسسته خواهد شد، «فلا اَنساب بينهم»(79) ولى برادرى دينى حتّى در قيامت پايدار است. «اِخواناً على سُرُرٍ متقابِلين»(80)
دوستى و برادرى بايد تنها براى خدا باشد. اگر كسى با ديگرى بخاطر دنيا دوست شود، به آنچه انتظار دارد نمى رسد و در قيامت نيز دشمن يكديگر مى شوند.(81) قرآن مى فرمايد: در قيامت، دوستان با هم دشمن مى گردند جز متّقين. «الاَخلاّءُ يَومئذ بَعضهم لِبَعض عَدوٌّ الاّ المتّقين»(82)
آنچه مهم تر از گرفتن برادر است، حفظ برادرى است. در روايات از كسانى كه برادران دينى خود را رها مى كنند به شدّت انتقاد شده و سفارش شده است كه اگر برادران از تو فاصله گرفتند، تو با آنان رفت و آمد داشته باش. «صِلْ مَن قَطعك»(83)
امام صادق عليه السلام فرمود: مؤمن برادر مؤمن است، مانند يك جسد كه اگر بخشى از آن بيمار گردد، همه ى بدن ناراحت است.(84)
75) يونس، 65.
76) بقره، 165.
77) بحار، ج 38، ص 335.
78) شرح ابن الحديد، ج 14، ص 214 ؛ بحار، ج 20، ص 121.
79) مؤمنون، 101.
80) حجر، 47.
81) بحار، ج 74، ص 167.
82) زخرف، 67.
83) بحار، ج 78، ص 71.
84) كافى، ج 2، ص 133.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۳.۶k
۰۵ دی ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.