آیا شود که یک شب جمعه به کربلا

آیا شود که یک شب جمعه به کربلا

مهمان شوم به سفره ی احسان مادرش

من دل خوشم فقط به یک یاحسین خویش

کی می شود رسم به سرای مطهرش

امید دارم از سر لطفی به یک نگاه

جان را کنم فدا به رهش، همچو اکبرش

خواهم چو او تشنه بمیریم که ذره ای
حسی کنم ز تشنگی کام اصغرش

ای کاش تذکره ی کربلای من

امضا شود به دست توانای دخترش