بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
إِنَّ هَؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا -اينان، بهرۀ نزدیک متاع دنياى زودگذر را دوست دارند و روزى گرانبار را به غفلت پشت سر مى افكنند.(سوره انسان آیه 27)
افراط در محبت : تفریط یا کم گذاشتن در محبّت امکان دارد، اما بفرمایند: حدّ و مرز محبّت کجاست و چه کسی آن را تعیین می‌کند؟! و بفرمایند: افراط در محبّت، یعنی چه؟! مثلاً اگر کسی مادر و پدرش، یا همسر و فرزندانش، یا وطن و هموطنانش، یا دینش را خیلی زیاد دوست داشته باشد، افراط در محبّت دارد؟! یا فقط این حدّ از معرفت، محبّت و مودّت شدید شیعیان به اهل عصمت علیهم السلام را افراطی می‌دانند و می‌گویند: نباید اینقدر آنها را دوست داشته باشید، این افراط در محبّت است؟!
گرایش به مال، جان و دین، همه به خاطر دوست داشتن آنها می‌باشد و افراط در محبّت به آنها، این است که آدمی مالش را بیشتر از جانش دوست داشته باشد و جانش را بیشتر از دینش و بندگی خداوند سبحان دوست داشته باشد؛ لذا پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، فرمودند: إن عَرَضَ لكَ بلاءٌ فاجعَل مالَكَ دونَ دَمِكَ، فإن تَجاوَزَكَ البلاءُ فاجعَلْ مالَكَ و دَمَكَ دونَ دِينِكَ ، فإنَّ المَسلوبَ مَن سُلِبَ دِينُهُ، و المَخروبَ مَن خَرِبَ دِينُهُ - اگر بلايى برايت پيش آمد، مالت را فداى جانت كن و اگر بلا از تو فراتر رفت و خواست به دينت صدمه زند مال و جانت را فداى دينت كن؛ زيرا غارت شده واقعى كسى است كه دينش به غارت رفته باشد و دزد زده حقيقى كسى است كه دينش مورد دستبرد واقع شده باشد.(کنز العمّال، 43601)
حق مطلب این است که انسان عاقل، مؤمن، بصیر و عالم، حضرات محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین را بیش از همه کس و همه چیز دوست داشته باشد؛ و همین چگونگی محبّت است که چگونگی و میزان تبعیت را تعیین می‌نماید؛ و افراط در این محبّت، به این است که کسی آنان و محبّت آنان را به جای خدا بگذارد - مشرک شود! اما، محبّت اهل ایمان به ایشان در راستای محبّت به محبوب غایی،یعنی خداوند سبحان می‌باشد.
خداوند سبحان، نشانۀ محبّت به خودش را در تبعیت از ایشان قرار داد که آن نیز مرهون معرفت، محبّت و مودّت به ایشان می‌باشد؛ چنان که فرمود: قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ - بگو: اگر خدا را دوست ميداريد، پس، از من پيروی كنيد! تا خدا نيز شما را دوست بدارد، و گناهانتان را ببخشد، و خدا آمرزنده رحیم است.(سوره آل عمران آیه 31)(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
إِنَّ هَؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا -اينان، بهرۀ نزدیک متاع دنياى زودگذر را دوست دارند و روزى گرانبار را به غفلت پشت سر مى افكنند.(سوره انسان آیه 27)
افراط در محبت : تفریط یا کم گذاشتن در محبّت امکان دارد، اما بفرمایند: حدّ و مرز محبّت کجاست و چه کسی آن را تعیین می‌کند؟! و بفرمایند: افراط در محبّت، یعنی چه؟! مثلاً اگر کسی مادر و پدرش، یا همسر و فرزندانش، یا وطن و هموطنانش، یا دینش را خیلی زیاد دوست داشته باشد، افراط در محبّت دارد؟! یا فقط این حدّ از معرفت، محبّت و مودّت شدید شیعیان به اهل عصمت علیهم السلام را افراطی می‌دانند و می‌گویند: نباید اینقدر آنها را دوست داشته باشید، این افراط در محبّت است؟!
گرایش به مال، جان و دین، همه به خاطر دوست داشتن آنها می‌باشد و افراط در محبّت به آنها، این است که آدمی مالش را بیشتر از جانش دوست داشته باشد و جانش را بیشتر از دینش و بندگی خداوند سبحان دوست داشته باشد؛ لذا پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، فرمودند: إن عَرَضَ لكَ بلاءٌ فاجعَل مالَكَ دونَ دَمِكَ، فإن تَجاوَزَكَ البلاءُ فاجعَلْ مالَكَ و دَمَكَ دونَ دِينِكَ ، فإنَّ المَسلوبَ مَن سُلِبَ دِينُهُ، و المَخروبَ مَن خَرِبَ دِينُهُ - اگر بلايى برايت پيش آمد، مالت را فداى جانت كن و اگر بلا از تو فراتر رفت و خواست به دينت صدمه زند مال و جانت را فداى دينت كن؛ زيرا غارت شده واقعى كسى است كه دينش به غارت رفته باشد و دزد زده حقيقى كسى است كه دينش مورد دستبرد واقع شده باشد.(کنز العمّال، 43601)
حق مطلب این است که انسان عاقل، مؤمن، بصیر و عالم، حضرات محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین را بیش از همه کس و همه چیز دوست داشته باشد؛ و همین چگونگی محبّت است که چگونگی و میزان تبعیت را تعیین می‌نماید؛ و افراط در این محبّت، به این است که کسی آنان و محبّت آنان را به جای خدا بگذارد - مشرک شود! اما، محبّت اهل ایمان به ایشان در راستای محبّت به محبوب غایی،یعنی خداوند سبحان می‌باشد.
خداوند سبحان، نشانۀ محبّت به خودش را در تبعیت از ایشان قرار داد که آن نیز مرهون معرفت، محبّت و مودّت به ایشان می‌باشد؛ چنان که فرمود: قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ - بگو: اگر خدا را دوست ميداريد، پس، از من پيروی كنيد! تا خدا نيز شما را دوست بدارد، و گناهانتان را ببخشد، و خدا آمرزنده رحیم است.(سوره آل عمران آیه 31)(ادامه دارد...)
۳۴۸
۲۵ آبان ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.