بسم الله الرحمن الرحيم

بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
این را ما نمی‌گوییم، بلکه خداوند متعال فرموده است.
اگر به انواع جهان‌بینی ها نظر شود، معلوم می‌ شود که به رغم تنوع‌ها، به دو دستۀ کلّی تقسیم می‌شوند که عبارتند از : جهان‌بینی توحیدی و جهان‌بینی مادی ماتریالیستی و مردمان جهان، دانسته یا ندانسته،خواسته یا ناخواسته، در یکی از این دو گروه قرار می‌ گیرند.
اما، مشکل اینجاست که به خاطر غلبه و حاکمیت جهان‌بینی مادی ماتریالیستی و نفوذ در اندیشه‌ها و اعتقادات، بسیاری از افرادی که گمان می‌کنند به توحید و معاد اعتقاد دارند و حتی گمان دارند که قطعاً مسلمان می‌ باشند، در بسیاری از مواضع، نگاه‌ها و عملکردها، کاملاً با جهان‌بینی مادی ماتریالیستی انطباق دارند!
از جمله این مواضع، در تعریف فلاح، سعادت و یا به زبان فارسی، خوشبختی می‌باشد. گمان دارند که خوشبختی فقط در برخورداری از مواهب و نعمات دنیوی، چون: ثروت و قدرت محقق می‌گردد! اگر چه تمامی برخورداران از ثروت و رفاه مادی نیز الزاماً خوشبخت نیستند و حتی به لحاظ مادی و دنیوی نیز احساس خوشبختی ندارند و هر کدام برای خود دغدغه‌ ها، نگرانی‌ها، ناراحتی‌ها و مشکلاتی دارند که به زعم خودشان، خوشبختی را از آنان گرفته است!
این نگاه نادرست، در حالیست که مسلمانان و به ویژه شیعیان، از یک سو می‌ دانند که مؤمن‌ تر از اهل عصمت علیهم السلام وجود ندارد و نه تنها آنها کاملاً در شناخت، ایمان و عمل، در صراط مستقیم قرار دارند، بلکه خودشان صراط مستقیم می‌باشند، چنان که پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، در خطبۀ غدیر خم فرمودند: مَعاشِرَالنّاسِ! أَنَا صِراطُ الله الْمُسْتَقیمُ الَّذی أَمَرَکُمْ بِاتِّباعِهِ، ثُمَّ عَلِی مِنْ بَعْدی. ثُمَّ وُلْدی مِنْ صُلْبِهِ أَئِمَّةُ (الْهُدی)، یَهْدونَ إِلَی الْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلونَ - ای مردم! صراط مستقیم خداوند منم که شما را به پیروی آن امر فرموده؛ و پس از من علی است و آن گاه فرزندانم از نسل او، پیشوایان راه راستند که به درستی و راستی راهنمایند و به آن حکم و دعوت کنند.
از سویی دیگر، همگان شاهد چگونگی زندگی آنان می‌باشند که سراسرتحمل رنج، آزار، اذیت، غربت، زندان،شکنجه و در نهایت ترور وشهادت‌ بوده است!
آیا سید الشهداء، امام حسین علیه السلام، حضرات ابوالفضل، زینب کبری، علی اکبر و سایر خاندان و اصحاب ایشان در کربلا و عاشورا، بر صراط مستقیم نبودند؟!
بنابراین، مقصود ازخوشبختی، بر خورداری از مواهب و نعمات دنیوی و زندگی در ناز و نعمت و راحت نمی‌باشد، به ویژه آن که به قول خودتان آخرش، یعنی همان عاقبت به خیری.(ادامه دارد...)