black dream p28

"چی میخوای بدونی؟" jk

" کی و چیکار میکنی ، من و چرا اینجا آوردی همه چیز کوک ، همه چیز !" a,t

چشماش کمی برق زد ، بعد از سال ها کسی اونو به اسم کوچیک صدا زد و احساس عجیبی داشت

" پای برهنه راه نرفتی بخاطر غذا ، گشنه شبا توی خیابون نخوابیدی ، از بچگی کار نکردی که منو بفهمی تو" jk

پوزخندش کش اومد

" تو یکی یه دونه خانواده ای که همه چی داشته ، خانواده پول و سقف بابا سرش ، چی میفهمی از آدمی که کل عمرش در حال کار کردن بوده و به هیچی نرسیده ؟ یکی یه دونه بابا و کار کردن؟ مسخره اس " jk

صداش کمی بالا تر رفت

" چرا اینجایی؟ بهت میگم ، من کل عمرم از غذای بقیه خوردم ، لباسای پاره پوره بقیه رو پوشیدم ، از پسمانده های دیگران این زندگی لوکس و فراهم کردم ولی دلم یه عروسک خواست واسم خودم ، یه عروسک جای همه ی نداشته هام ، یه عروسک که فقط و فقط مال خوام باشه میفهمییییی؟" jk

سرش رو میون دستاش گرفت

" تو چیزی نمیفهمی ، ادعای آدمای عاقل و در نیار هیچ کس نمیتونه منو درک کنه ، من کمرم از زور کار شکست اما هیچی اونی نشد که میخوام " jk

"پس ، خانوادت چی ؟" a,t

" مادرم اون موقع مریض بود و مجبور بودم برای دارو کار کنم و چیزای سنگین بلند کنم تا یکم پول بهم بدن اما خوب نشد آخرم سکته کرد " jk

"متاسفم ، فکر نمیکردم انقدر حالت بد باشه" a,t

" معلومه که فکر نمیکردی،  چون آدما از حیوونا هم پست ترن " jk

سرش افتاد پایین،  موج غم هایی از گذشته داشتن سمتش میومدن

" درکت میکنم " a,t

"نه نمیکنی ، همه همینو میگن ولی شماها که تجربه نکردین چیو درک میکنین؟" jk

چشماش پر از غم شد

"من خانواده ی اصلیم قبولم نکردن ، از خانوادم ترد شدم!" a,t

"چی؟"

چشماش پر شد