آپدیت ویورس نامجون.
آپدیت ویورس نامجون.
بعد از اینکه برناممون دیروز پخش شد، کلی پیام و تماس دریافت کردم.
وقتی به عکس ها و عنوان مقاله ها که بقیه برام فرستادن نگاه میکنم، کلمات تحریک آمیز و تا حدودی تفسیر شده مثل دیسبند شدن ، وقفه ، خبر بزرگ و غیره در اونها وجود داره. اینجور نیست که بگیم برای اینها آماده نشدیم یا خبر نداشتیم، ولی خب یکم تلخ و سخته و قصدش رو نداشتیم که مردم قسمت گریه کردنمون رو جایی که صداقتمون رو نشون میدیم انتخاب کنن از اسم این برنامه شام تیمی بنگتن هم پیداست که ویدیوش مربوط به آرمی هاست کسایی که تمام این نه سال کنار ما بودن بود و برای جشن گرفتن این اتفاق بود.
البته که قراره بازخورد هایی مثل "اه اونا دراماتیکش کردن ، اینارو میگن چون آدمای موفقی هستن " داشته باشیم ولی اینا چیزی که آرتیست ها و فن ها تمام این ده سال ازش عبور کردن با هم میتونن از پس این نظرات بر بیان.
باید چیز خاصی بین ما بنگتن و آرمی وجود داشته باشه چون ده سال بدون مکث کنار هم زندگی کردیم. با این سوال روبرو شدیم ، ما این احساسات رو بارها و بارها در مصاحبه ها توضیح دادیم. گفتنش توی چند تا کلمه راحت نیست.
در هرصورت چیزی که تو ویدیو گفتیم یجورایی میشه گفت اعتراف بود ، یه جواب برای فن هامون کسایی که این زمان رو با ما بودنهمه چیزشون رو بدون اینکه جبرانی براش بخوان در اختیارمون گذاشتن.
همونطور ممکنه بعضی از شما ویدیو رو نگاه کرده باشین حتما میدونید Yet To Come دقیقا همین رو نشون میده. .. این لحظه پایان نیست. این چیزی بود که میخواستیم بگیم.
دیدن ویدیوی من که گریه میکنم همش به اشتراک میزاشتن و باعث شد فکر کنم که شاید حرفای زیادی گفتم باید ساکت میموندم. انگار که تلاش من برای به اشتراک گذاشتن صداقت ، ریشه سوتفاهم و هرج و مرج بیش از حد شده.
چیزی که میخوام بگم اینه، ما به عنوان یه نفر حرف نزدیم و میخواستیم درباره هرکدوممون حرف بزنیم. میخواستیم درباره هرکدوممون حرف بزنیم و با شجاعت و اشک درباره‌ی احساسات این پروسه صحبت کنیم. شک ندارم آرمی هایی که ما رو میشناسن کامل مارو درک کنن چیزی که دربارش صحبت کردیم همونجاست.
جونگکوک و تهیونگ هم توی ویلایو خوب دربارش حرف زدن ولی ما همیشه صادقانه درباره آینده‌ی طولانی بی‌تی‌اس حرف زدیم. زمان هایی بوده که دعوا کردیم و گند زدیم ولی باور داریم یه آزمایش و خطا برای بی‌تجربگی هستش که ما کسایی که توی سن پایین وارد جامعه شدن تا مثل یک بزرگسال بالغ بشن و به جلو حرکت کنن.
( ادامه تجربه پست بعدی.
بعد از اینکه برناممون دیروز پخش شد، کلی پیام و تماس دریافت کردم.
وقتی به عکس ها و عنوان مقاله ها که بقیه برام فرستادن نگاه میکنم، کلمات تحریک آمیز و تا حدودی تفسیر شده مثل دیسبند شدن ، وقفه ، خبر بزرگ و غیره در اونها وجود داره. اینجور نیست که بگیم برای اینها آماده نشدیم یا خبر نداشتیم، ولی خب یکم تلخ و سخته و قصدش رو نداشتیم که مردم قسمت گریه کردنمون رو جایی که صداقتمون رو نشون میدیم انتخاب کنن از اسم این برنامه شام تیمی بنگتن هم پیداست که ویدیوش مربوط به آرمی هاست کسایی که تمام این نه سال کنار ما بودن بود و برای جشن گرفتن این اتفاق بود.
البته که قراره بازخورد هایی مثل "اه اونا دراماتیکش کردن ، اینارو میگن چون آدمای موفقی هستن " داشته باشیم ولی اینا چیزی که آرتیست ها و فن ها تمام این ده سال ازش عبور کردن با هم میتونن از پس این نظرات بر بیان.
باید چیز خاصی بین ما بنگتن و آرمی وجود داشته باشه چون ده سال بدون مکث کنار هم زندگی کردیم. با این سوال روبرو شدیم ، ما این احساسات رو بارها و بارها در مصاحبه ها توضیح دادیم. گفتنش توی چند تا کلمه راحت نیست.
در هرصورت چیزی که تو ویدیو گفتیم یجورایی میشه گفت اعتراف بود ، یه جواب برای فن هامون کسایی که این زمان رو با ما بودنهمه چیزشون رو بدون اینکه جبرانی براش بخوان در اختیارمون گذاشتن.
همونطور ممکنه بعضی از شما ویدیو رو نگاه کرده باشین حتما میدونید Yet To Come دقیقا همین رو نشون میده. .. این لحظه پایان نیست. این چیزی بود که میخواستیم بگیم.
دیدن ویدیوی من که گریه میکنم همش به اشتراک میزاشتن و باعث شد فکر کنم که شاید حرفای زیادی گفتم باید ساکت میموندم. انگار که تلاش من برای به اشتراک گذاشتن صداقت ، ریشه سوتفاهم و هرج و مرج بیش از حد شده.
چیزی که میخوام بگم اینه، ما به عنوان یه نفر حرف نزدیم و میخواستیم درباره هرکدوممون حرف بزنیم. میخواستیم درباره هرکدوممون حرف بزنیم و با شجاعت و اشک درباره‌ی احساسات این پروسه صحبت کنیم. شک ندارم آرمی هایی که ما رو میشناسن کامل مارو درک کنن چیزی که دربارش صحبت کردیم همونجاست.
جونگکوک و تهیونگ هم توی ویلایو خوب دربارش حرف زدن ولی ما همیشه صادقانه درباره آینده‌ی طولانی بی‌تی‌اس حرف زدیم. زمان هایی بوده که دعوا کردیم و گند زدیم ولی باور داریم یه آزمایش و خطا برای بی‌تجربگی هستش که ما کسایی که توی سن پایین وارد جامعه شدن تا مثل یک بزرگسال بالغ بشن و به جلو حرکت کنن.
( ادامه تجربه پست بعدی.
۳۰.۱k
۲۶ خرداد ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.