تفسیر قرآن
تفسیر آیات 56 تا 58 سوره الذاریات در رابطه با هدف آفرینش
سؤال: در قرآن اهداف ديگرى، همچون آزمايش و امتحان، براى آفرينش انسان مطرح شده، آيا آن اهداف با هدفى كه در اين آيه (56) آمده، هماهنگ است؟
پاسخ: قرآن در آيه دوم سوره مُلك مى فرمايد: «خلق الموت والحياة ليبلوكم أيّكم أحسن عملا» مرگ و حيات را آفريد تا شما را بيازمايد كه كدام يك عمل بهترى داريد. و در آيه دوازدهم سوره طلاق مى فرمايد: «لتعلموا انّ اللّه على كلّ شى ء قدير» هدف از آفرينش، علم انسان به قدرت الهى است.
در جمع بندى اين آيات به نتيجه مى رسيم كه هدف اصلى، بندگى خداوند است، ليكن عبادت نيازمند معرفت است كه در جمله «لتعلموا» بيان شده است و در عبادت كه همان پذيرفتن راه الهى و رها كردن راه هاى غير الهى است، انسان آزمايش مى شود كه در جمله «ليبكوكم» آمده است.
سؤال: اگر هدف آفرينش بشر عبادت است، پس چرا اين هدف بطور كامل تحقق نيافته است؟
پاسخ: بارها خداوند در قرآن فرموده كه اگر مى خواستيم، همه را به اجبار هدايت كرده و به بندگى خود در مى آورديم، امّا خداوند بشر را آزاد آفريد، تا آگاهانه و آزادانه، عبادت كند.
سؤال: آيا خداوند به عبادت ما نيازمند است؟
پاسخ: قرآن بارها مى فرمايد: خداوند از هر جهت غنى است، نه تنها از انسان، بلكه از همه هستى بى نياز است. اگر به ما دستور دادند كه منزل خود را رو به آفتاب بسازيم، نبايد كسى گمان كند كه خورشيد به خانه ما نياز دارد، اين ما هستيم كه به نور و انرژى آن محتاجيم. در اين آيات نيز بى نيازى خداوند بيان شده است: «ما أريد منهم من رزق»
سؤال: اگر خداوند رزّاق است، پس چرا به همه رزق يكسان نمى دهد؟
پاسخ: رزّاق بودن يكى از صفات خداوند است، يكى ديگر از صفات او حكيم بودن است. يكسان بودن رزق، امرى حكيمانه نيست، بلكه بايد تابع تلاش و كوشش انسان ها باشد. قرآن مى فرمايد:
«فامشوا فى مناكبها»(48) از دامنه زمين بالا رويد و رزق به دست آوريد.
«وابتغوا من فضل اللّه»(49) به سراغ كسب و كار و فضل الهى برويد و داد و ستد كنيد. چنانكه نبايد توقّع داشته باشيم معلّم به همه شاگردان نمره يكسان بدهد، زيرا علاوه بر معلّم بودن و اختيار نمره دادن، حكيم نيز هست و بايد ميان شاگردان كوشا و بازيگوش، فرق بگذارد.
سؤال: اگر خداوند رزّاق است، قحطى ها براى چيست؟
پاسخ: گاهى كمبودها جنبه كيفرى دارد، چنانكه قرآن در مورد كيفر بنى اسرائيل مى فرمايد: «فبظلم من الّذين هادوا حرّمنا»(50) به خاطر ظلمى كه يهود كردند، بخشى از خوردنى ها را بر آنان حرام كرديم.
گاهى جنبه آزمايشى دارد: «و لنبلونّكم بشى ء من الخوف و الجوع»(51) ما از طريق گرسنگى و ترس و... شما را آزمايش مى كنيم.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
سؤال: در قرآن اهداف ديگرى، همچون آزمايش و امتحان، براى آفرينش انسان مطرح شده، آيا آن اهداف با هدفى كه در اين آيه (56) آمده، هماهنگ است؟
پاسخ: قرآن در آيه دوم سوره مُلك مى فرمايد: «خلق الموت والحياة ليبلوكم أيّكم أحسن عملا» مرگ و حيات را آفريد تا شما را بيازمايد كه كدام يك عمل بهترى داريد. و در آيه دوازدهم سوره طلاق مى فرمايد: «لتعلموا انّ اللّه على كلّ شى ء قدير» هدف از آفرينش، علم انسان به قدرت الهى است.
در جمع بندى اين آيات به نتيجه مى رسيم كه هدف اصلى، بندگى خداوند است، ليكن عبادت نيازمند معرفت است كه در جمله «لتعلموا» بيان شده است و در عبادت كه همان پذيرفتن راه الهى و رها كردن راه هاى غير الهى است، انسان آزمايش مى شود كه در جمله «ليبكوكم» آمده است.
سؤال: اگر هدف آفرينش بشر عبادت است، پس چرا اين هدف بطور كامل تحقق نيافته است؟
پاسخ: بارها خداوند در قرآن فرموده كه اگر مى خواستيم، همه را به اجبار هدايت كرده و به بندگى خود در مى آورديم، امّا خداوند بشر را آزاد آفريد، تا آگاهانه و آزادانه، عبادت كند.
سؤال: آيا خداوند به عبادت ما نيازمند است؟
پاسخ: قرآن بارها مى فرمايد: خداوند از هر جهت غنى است، نه تنها از انسان، بلكه از همه هستى بى نياز است. اگر به ما دستور دادند كه منزل خود را رو به آفتاب بسازيم، نبايد كسى گمان كند كه خورشيد به خانه ما نياز دارد، اين ما هستيم كه به نور و انرژى آن محتاجيم. در اين آيات نيز بى نيازى خداوند بيان شده است: «ما أريد منهم من رزق»
سؤال: اگر خداوند رزّاق است، پس چرا به همه رزق يكسان نمى دهد؟
پاسخ: رزّاق بودن يكى از صفات خداوند است، يكى ديگر از صفات او حكيم بودن است. يكسان بودن رزق، امرى حكيمانه نيست، بلكه بايد تابع تلاش و كوشش انسان ها باشد. قرآن مى فرمايد:
«فامشوا فى مناكبها»(48) از دامنه زمين بالا رويد و رزق به دست آوريد.
«وابتغوا من فضل اللّه»(49) به سراغ كسب و كار و فضل الهى برويد و داد و ستد كنيد. چنانكه نبايد توقّع داشته باشيم معلّم به همه شاگردان نمره يكسان بدهد، زيرا علاوه بر معلّم بودن و اختيار نمره دادن، حكيم نيز هست و بايد ميان شاگردان كوشا و بازيگوش، فرق بگذارد.
سؤال: اگر خداوند رزّاق است، قحطى ها براى چيست؟
پاسخ: گاهى كمبودها جنبه كيفرى دارد، چنانكه قرآن در مورد كيفر بنى اسرائيل مى فرمايد: «فبظلم من الّذين هادوا حرّمنا»(50) به خاطر ظلمى كه يهود كردند، بخشى از خوردنى ها را بر آنان حرام كرديم.
گاهى جنبه آزمايشى دارد: «و لنبلونّكم بشى ء من الخوف و الجوع»(51) ما از طريق گرسنگى و ترس و... شما را آزمايش مى كنيم.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۷۴۰
۱۴ بهمن ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.