هرکسی را می شناسم، غرق او،حیران اوست

هرکسی را می شناسم، غرق او،حیران اوست
قلب من تنها یکی از خیلِ مشتاقان اوست

پشت این لفظ کهن، داغی کهن پنهان شده ست
سوز اگر داردغزل، از"آتش هجران"اوست

گفت بشکن توبه ات را تادرآغوشت کشم
سست تر از رشته ی ایمان من،پیمان اوست

خوب میدانست نور وشعله محتاج هم اند
رفت وباخودگفت:"آری؛رفتنم پایان اوست

گیرم ازمن دورباشد؛باز درگیرمن است
خاطرات بی شماری تا ابد مهمان اوست