از وقتی قند کله ای شد حبه ای و صدای شکشتنشون رفت..

امروز مادر با دستهای بلوری قند ریز میکرد...
وقتی میخواست قندهای قشنگش را پر کند زیر لب میگفت :

به نیت سلامتی...
به نیت شادی...
به نیت خوشبختی...
همینقدر ساده ...
همینقدر قشنگ