pawn/پارت ۱۷۵

اسلاید بعد: یوجین.

چند ساعت بعد...

تهیونگ از شرکت به خونه برگشت...
صدای خنده های یوجین رو از توی اتاق شنید...
به سمت اتاق رفت...
ا/ت داشت موهای یوجین رو خشک میکرد... چون از حموم اومده بود...
وقتی چشمش به تهیونگ افتاد که کنار در ایستاده و بهشون نگاه میکنه لبخندی زد و گفت: باباااا... اومدیییی...

بدون توجه به ا/ت از میون دستاش خودشو بیرون کشید و دوید به سمت تهیونگ...

تهیونگ آغوششو باز کرد و یوجین رو بغل کرد... و بوسیدش...

ا/ت بخاطر بحثش با کارولین کمی گرفته بود... حتی بغض داشت...
وقتی یوجین بدون اینکه بهش توجه کنه سمت تهیونگ دوید بدتر شد...
تهیونگ و یوجین از اتاق بیرون رفتن...
ا/ت همونطور که روی تخت نشسته بود و حوله ی صورتی رنگ یوجین رو توی دستش داشت با ناراحتی جلوی خودش لب زد: آره دیگه! توام تا باباتو میبینی میدوی سمتش!... منم که هیچ!... کی به من فک میکنه آخه!...

توی چشماش اشک جمع شده بود... با پشت دست چشماشو پاک کرد... حوله ی خیس یوجین رو برداشت و از روی تخت پاشد... توی در اتاق یه دفعه به تهیونگ بر خورد...

تهیونگ: ببخشید... لپ تاپم اینجاست... اومدم ورش دارم...

ا/ت نگاهشو دزدید... روشو سمت دیگه ای کرد و گفت: یوجین کو؟
تهیونگ: رفت کارتون ببینه...

تهیونگ وقتی میدید ا/ت همش جای دیگه رو نگاه میکنه بهش مشکوک شد... دستشو جلوش گرفت و مانع رفتنش شد...
سعی کرد چشماشو نگاه کنه... ولی ا/ت مدام مخالف تهیونگ میگردوند تا نگاهشون تلاقی نکنه...
دست آخر تهیونگ کوتاه اومد و گفت: ا/ت؟... خوبی؟
ا/ت: به تو ربطی نداره!...

دستشو پس زد و رفت....
********
تهیونگ لپ تاپشو برد و توی اتاق خودش رفت...
متوجه نشد چرا ا/ت انقد غمگین بنظر میومد... دلش میخواست اینو ازش بپرسه... ولی میدونست که ا/ت جوابی بهش نمیده!...

چراغ اتاقشو روشن نکرد...
روی زمین نشست... سی دی ای رو که صبح پیش خودش نگه داشته بود آورد و روی لپ تاپ گذاشت...
مثل همیشه در اتاقشو باز گذاشته بود...
ا/ت که رفته بود تا حوله ی یوجین رو توی لباسشویی بندازه برگشت... از جلوی اتاق تهیونگ میگذشت... صدای ضربان قلبی رو شنید... توی فضای تاریک اتاق نور ضعیفی دیده میشد... و صدای ضربان کل اتاق رو پر کرده بود...
ناخودآگاه ایستاد... بی صدا به داخل اتاق قدم برداشت...
تهیونگ روی زمین نشسته بود و توی لپ تاپ جلوی دستش فیلم سونوگرافی یوجین بود... صدای قلب یوجین بود که به گوشش رسیده بود!... زیباترین موزیکی که تا حالا شنیده بودن!...
تا وقتی که ا/ت بالای سر تهیونگ رسید، اون متوجهش نشد... ناگهان تهیونگ احساس کرد کسی کنارشه... برگشت و با ا/ت مواجه شد...

تهیونگ: ا/ت!... کی اومدی!...

ا/ت بدون اینکه چیزی بگه آروم زانو زد و کنار تهیونگ نشست... خیره به فیلمی که تند تند تکرار میشد پرسید: اینو از کجا آوردی؟
تهیونگ: اتفاقی دیدمش... کاش بهم زودتر میدادیش...

اشکای ا/ت سرازیر شد...
دیگه نتونست جلوی خودشو بگیره...
تهیونگ با دیدن اشکاش شوک شد...

تهیونگ: ا/ت؟ چی شد؟ چیز بدی گفتم؟
ا/ت: نه!... نه بابا!... همه چی تقصیر منه... همه همه ی کاراشون درسته فقط من بدم...

برای تهیونگ مشهود بود که اون فقط از سر بغض حرف میزنه...
برای ا/ت ناراحت شد... دستشو سمتش برد اما ا/ت صورتشو عقب کشید...

تهیونگ: عزیزم؟... چی شده؟ چی ناراحتت کرده؟
ا/ت: هیچکدومتون نمیدونین منو یوجین چقدر اذیت شدیم... خوبه که یوجین بچه بود و چندان متوجه اوضاع نبود... وگرنه من میمردم براش
تهیونگ: این گذشته چی داره؟ بگو!...

ا/ت سرشو به سمت تهیونگ برگردوند...
تهیونگ از نیم رخ اشکاشو دیده بود... ولی وقتی صورتشو به سمتش چرخوند جا خورد... تمام صورتش خیس از اشک بود...