p11

ویو ات
بالاخره از بیمارستان مرخص شدم

کوک: خوب بیا بریم خونه (ذهن کوک: یادم باشه به اعضا بگم برن راجع به سونگ هو تحقیق کنن خیلی مشکوک میزد ولی خوب جلو من کم میورد ولی بازم نمیدونم چرا اتقدر نگران یه رییس مافیا شدم نکنه نه نه کوک خودتو جمع کن زیادی تو نقشت فرو رفتی)

ات: کوک کوک حالت خوبه چی شده دو ساعته دارم صدات میزنم... به چی فکر میکردی

کوک: هاـ.. چی... هیچی... چقدر بامزه شدی (ذهن کوک: دارم چه گوهی میخورم خاک تو شرم (خدا نکنه))

ات: ممنون... بریم (ذهن ات: اخه یه ادم در چه حد میتونه خوب باشه وای ات خودتو جمع کن و مثل همیشه با همه رفتار کن

....

زنگ ایفون

نامجون: ته برو ببین از ایفون کیه

ته: بچه ها بدبخت شدیم ات و کوک مگه قرار نبود شب بیان هنوز بد از ظهره

جین: الان وقت این حرفا نیست

جیهوپ: زود همه این پرونده های قتل جمع کنین تا لو نرفتیم

یونگی: کوک میکشتمون بدویین

...

ات: چیشد خونه نیستن

کوک: چرا ولی نمیدونم چی شده

...

جیمین: خوش اومدین

کوک: چرا انقدر طولش دادین

جیمین: چیزه... خوب ـ.. راستش بعدا بهت میگم کوک

ات: چیرو

جیمین: ها... هیچی جین غذاش سوخته بود داشتیم دلداریش میدادیم

جین: از من مایه نزار

کوک: ای خداااااااااا بسه بریم داخ ات خستست