جناب تقصر ما که نیست

جناب تقصر ما که نیست
نگاهتان بدجور ما را هوایی میکند
اخم های شیرینتان
تپش های قلب کوچکمان را روی هزار میبرد
توی جمع زیرزیرکی نگاه کردنتان ،
و چشم غره هایی که گه گاه نثارمان میکنی
که خانم حواستان کجاست روسری تان کمی کنار رفته،
توصیه میکنم اینگونه وحشتناک زیبا نخند
حالی به حالی میشویم ،از خود بی خود میشویم
دیوانه میشویم ،لپ هایمان گل می اندازد
یک هو دیدین پریدیم توی بغلتان آبرویمان رفت زبانم لال ،
اصلا جناب بیا و بیُفت به جانم ،مثل درد بی درمان تمام قلبم را تسخیر کن
این حال خراب فقط با یک دوستت دارم آن هم با صدای بمِ شما خوب میشود ...