بسم الله الملک القدوس

بسم الله الملک القدوس
.
و بار دیگر رجعت

رجعتی همراه با خاطرات اسیری و غریبی و مظلومیت

رجعتی از آتش نمرودیان شام به گلستان کربلا
.
دختر حیدر کرار وارد دشت پربلا میشود

بدون برادران، فرزندان و جوانان بنی هاشم

از آن قافله عشق و شور، تعداد اندکی مانده اند

.
زینب(س)، خاطرات خود را مرور میکند

دوم محرم را میبیند؛ امام حسین، باب الحوائج عباس، جوانان بنی هاشم و ...

نگاهش به عصر عاشورا خیره میشود؛
.
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ
ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً
.

هق هق گریه امانش نمیدهد

.
إِنَّ هٰذٰا لَهُوَ اَلْبَلاٰءُ اَلْمُبِينُ
وَ فَدَيْنٰاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ
وَ تَرَكْنٰا عَلَيْهِ فِي اَلْآخِرِينَ
.
.
.
عمه جان، به دارالقرار نینوا خوش آمدی
.
.
محب اهل بیت = عباس
.
بعد از تحریر:
با ولایت می مانیم،
شور ما از عاشوراست
.
ای عاشقان بسم الله،
راه قدس از کربلاست
.
.
.
پی نوشت:
نگاهى به مقام حضرت زينب (س)

http://www.erfan.ir/51152.html