افتر برنر after burner

طبق قانون طبیعت، هواپیماهای جنگنده برای پرواز در سرعتی بالاتر از سرعت صوت (supersonic)، مجبورند به یک نیروی drag یا همان نیروی پسا که در جهت مخالف حرکت است، غلبه کنند. در طول کل پرواز از ابتدا تا انتها پای این نیرو در کار است ولی در سرعت صوت این نیرو تغییرهایی دارد. در سرعت صوت این نیرو با شتابی افزایش پیدا کرده و مانع از افزایش بیشتر سرعت هواپیما میشود. پس برای غلبه بر این نیرو به نیروی تراست بیشتری احتیاج است. یک راه ساده برای بالابردن تراست به میزان قابل توجه، اضافه کردن یک پس سوز به هسته ی توربوجت است. در یک توربوجت اساسا مقداری از انرژی گازهای محترق و خروجی برای چرخاندن توربین یا توربینها مورد استفاده قرار میگیرد. در واقع پس سوز برای بالا بردن نیروی تراست تولیدی، از طریق تزریق سوخت به این گازهای محترق استفاده میکند. در شکل بنیادی توربوجت پس سوزدار شما متوجه خواهید شد که بخش نازل کمی طویل شده و حلقه هایی از نگه دارنده ی شعله با رنگ نارنجی را در کنار نازل خواهید دید. در پس سوزها وقتی بخش پس سوز روشن است، سوخت اضافی از میان حلقه ها به گازهای محترق اگزوز تزریق میشود. سوخت میسوزد و با افزایش حرارت و انبساط، تراست بیشتری را تولید مینماید ولی این سوخت با بازدهی که سوخت در محفظه ی احتراق میسوزد، نمیسوزد. شما تراست بیشتری با یک پس سوز خواهید داشت ولی مقدار خیلی بیشتری سوخت خواهید سوزاند. نکته ی دیگر اینکه هنگامیکه پس سوز خاموش است کارایی موتور، به همان میزان کارایی ثابت توربوجت است. در تصویر زیر نمونه ی یک پس سوز دست ساز را میبینید که سوخت پاش و حلقه ی نگه دارنده ی شعله به وضوح دیده میشود.
سیستم پس سوز سیستمی است که در هواپیماهای جت مافوق صوت برای افزودن بر نیروی پیشران (thrust) موتور در هنگام پرواز با سرعت بالای صوت یا هنگام برخاستن از زمین استفاده می شود. در هواپیماهای نظامی از پس سوز در هنگام نبرد هوایی نیز استفاده می شود. در سیستم پس سوز، سوخت اضافی به جریان گازهای خروجی از اتاق احتراق پاشیده می شود. این امر بر حجم گازهای مشتعل خروجی از اگزوز و در نتیجه به نیروی پیش ران می افزاید.
مشعل پس سوز (یا گرم کردن مجدد انگلیس) یک جز an احتراق اضافی است که در بعضی از موتورهای جت ، بیشتر در هواپیماهای مافوق صوت نظامی استفاده می شود. هدف آن افزایش فشار ، معمولاً برای پروازهای مافوق صوت ، برخاستن و جنگیدن است. پس از سوختن ، سوخت اضافی را به یک احتراق در لوله جت پشت توربین تزریق می کند ، "باعث گرم شدن مجدد" گاز خروجی می شود. پس از سوختن به طور قابل توجهی رانش را به عنوان جایگزینی برای استفاده از یک موتور بزرگتر با مجازات وزن همراه افزایش می دهد ، اما با هزینه مصرف سوخت بسیار بالا (کاهش بهره وری سوخت) که استفاده از آن را به دوره های کوتاه محدود می کند. این کاربرد گرمایش مجدد هواپیما با معنی و نحوه اجرای مجدد گرمایش قابل استفاده در توربین های گازی که مولد های الکتریکی هستند حرکت می کند و باعث کاهش مصرف سوخت می شود.
به موتورهای جت به عنوان کارکرد خیس در هنگام استفاده از سوختن و در صورت عدم استفاده ، خشک گفته می شود. موتور تولید حداکثر رانش خیس در حداکثر قدرت است ، در حالی که موتور تولید حداکثر رانش خشک در قدرت نظامی است.