کسی به عمق وجودم نشسته با احساس

کسی به عمق وجودم نشسته با احساس
جواهری ته قلبم نهفته چون الماس

چکیده عطر تنش لا به لای رگ هایم
چو قطره های زلالی که می چکد از یاس

و خنده های بهشتی شکفته برلب من
که بهترین شده در قاب عکس یک عکاس

یکی درون وجودم ز عشق لبریز است
و مست میشود از سرکشیدن گیلاس

چهل ستون وجودم دگر نمی لرزد
کسی نشسته درونم شبیه شاه عباس