*

*
از هر تعلقی که گذشتم، تواناتر شدم.
هر روز چیزی را تَرْک کردم
و هر روز چیزی مرا تَرْک کرد.
با هر تَرْکی، خاکِ تنم تَرَکی برداشت
و چیزی از آن رویید،
بالی شاید، کوچک و شفاف و نامرئی.
پریدن با پرهایی ناپیدا مرا بی‌پروایی آموخت.

عرفان‌ نظرآهاری