وصیت نامه شهید علی راحتی

وصیت نامه شهید علی راحتی

ای خدا به جبهه آمدم تا راه كربلای خونين باز شود،آمده ام تا احكام اسلام به دست روحانيت متعهد در سطح جهان گسترش يابد،خدايا می خواهم به خاطر هدف زير خمپاره و كاتيوشاها تكه تكه شوم، مي خواهم خونم در دشت خوزستان و كوههای سر به فلك كشيده غرب جاري شود تا ريشه كفر از جا كنده شود،مي خواهم جمله
«بايد سوخت تا ساخت» را در خودم پياده نمايم.
بارالها به گريه شبانه امام قسم،
به صبح قسم، به قلب شكسته مسكينان قسم، به آه معلولين قسم،از گناهانم بگذر.خدايا من و همه رزم آوران لشكر توحيد با انتخاب راه راست و با آگاهي از زحمات و مشكلات، اين وادي را بر خود شيرين حس می كنيم كه يك درد به صد هزار درمان ندهيم.
بايد خود را قانع كنيم كه نشاط ما و تكامل ما در تحمل در درد و رنج است و پيروزي نهایی ما در شهادت و شكست و لحظات نااميدی و بقای ابدی ما در مرگ مادی ما نهفته است.
انسان بايد يك بعدی نباشد بلكه بايد چند بعدی باشد در ميدان رزم، مبارزترين افراد و در ميدان عبادت، عابدترين و در ميدان علم و ... نمونه اش حضرت علی(ع)

گريه برای امام حسين(ع) سرور شهيدان خودش درد است اما با درد شكم و شهوت فرق می كند،گريه برای سيدالشهدا روح انسان را قوي و عزيز می نمود،اما درد هر چند دل را می سوزاند و اشك جاری مي شود اما محبوب و مطلوب است و انسان بايستي درد خدائی داشته باشد و اين درد در برگيرنده تمامی دردهای انسانهاست و خيلی ارزش دارد و اينجاست كه روح بزرگ می شود،روح همه بدنها می شود و درد همه را احساس می كند و كارش سنگين تر است و اين درد است كه به انسان آگاهی می دهد و همان گريه كردن در دعای كميل خودش درد است.
جهت تعجیل در فرج آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و شادی ارواح طیبه شهدای گرانقدر صلوات
اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم